Verbeelding Book Challenge 2022 | uitgelezen in augustus

Voor de achtste keer op rij neem ik dit jaar deel aan de Verbeelding Book ChallengeWant: lezen is geweldig en #nevernotreading en al.
Heel wat volgers hier zijn ook boekenverslinders, dus daarom blijf ik maandelijks leesupdates delen.

In augustus las ik 7 boeken uit:

Het Troostboek (Matt Haig) – 4,5*

‘Het is een vreemde paradox dat je de beste, meest troostrijke levenslessen leert als je diep ongelukkig bent. Maar ja, we denken het meest aan eten als we vergaan van de honger en het meest aan een reddingsboot als we overboord zijn geslagen.’
Het troostboek is een verzameling overdenkingen, herinneringen en lijstjes, die Matt Haig voor zichzelf schreef als houvast in moeilijke tijden, en nu deelt met de wereld. Samen met betekenisvolle verhalen van bekenden en onbekenden uit de geschiedenis, vieren de bespiegelingen het rommelige wonder dat het leven heet. Matt Haig herinnert je eraan dat je niet alleen bent als het bestaan soms zwaar voelt, en dat er altijd hoop is, zelfs als die ver weg lijkt. Het troostboek: comfortfood in boekvorm.

Al sinds ik in 2020 Redenen om te blijven leven las, ben ik grote fan van Matt Haig. Ik volg ook zijn Instagrampagina, waar mentale kwetsbaarheid centraal staat en waar daarover heel wat interessants en inspirerends wordt gedeeld.
Dit boek – een verzameling van korte verhalen, citaten, lijstjes van boeken en films, … – kan je van voor naar achter lezen, maar je kan er ook zomaar een stukje uit kiezen. Door de korte stukjes leest het boek eigenlijk heel vlot. De aanleiding voor dit boek heeft een donker kantje, maar het boek biedt heel wat troost, moed en hoop en focust vooral op het positieve. Het gaat erom dat je genoeg bent (zoals je bent), en het gaat ook over connectie, verandering en groei. In de teksten worden ook hele mooie metaforen gebruikt. Zeer graag gelezen!

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Het burn-outvaccin (Gert Braeken) – 4,5*

Jaar na jaar stijgen de burn-outcijfers onrustwekkend. Dat is niet alleen zo bij oudere werknemers, de procentuele toename is zelfs groter bij millennials. Er circuleren nogal wat misvattingen over de oorzaken van burn-out: het is een gevolg van een te hoge werklast, van het verdwijnen van de grens tussen werk en privé, alleen perfectionisten vallen eraan te prooi… In alle verhalen die Gert Baeken professioneel beluisterde, herkende hij een gemeenschappelijke noemer: wanneer mensen niet worden gerespecteerd in hun persoonlijke waarden en ze de vaardigheden missen om hier gepast op te reageren, is de kans reëel dat ze burn-outklachten ontwikkelen.
In Het burn-outvaccin maakt hij zijn stelling duidelijk aan de hand van getuigenissen, feiten en wetenschappelijk onderzoek én gaat hij op zoek naar een vaccin. Het blijkt dat bepaalde persoonlijkheidstypen vatbaarder zijn voor burn-out dan andere, maar ook dat meer kennis, zelfinzicht en bepaalde vaardigheden, zoals betrokken confronteren, je kunnen wapenen tegen burn-out.

Over dit boek las ik bij Katrien, en kort na het lezen van haar blogbericht ging ik dit boek al ophalen bij de bibliotheek. Ik ben dan wel hersteld van mijn burn-out, toch ben ik ervan overtuigd dat zoiets je hele leven lang kan blijven sluimeren en dat je waakzaam moet blijven voor een herval. Daarom lees ik graag boeken over dit thema, en dit was een heel interessante.
De stelling in dit boek is dat de kern van burn-out niet (enkel) is een te hoge werkdruk, maar dat een gebrek aan respect voor persoonlijke waarden aan de grondslag ligt. Ik kan mij daar zeker in vinden; een burn-out heeft zelden één aanwijsbare oorzaak. In het boek wordt ook het talentenmodel van Keirsey & Bates aangereikt, en dat geeft ook interessante inzichten. Een van de – voor mij – ‘voordelen’ uit een burn-out, is dat je jezelf heel goed leert kennen, en dat er veel tijd is om te reflecteren. Ook het waardemodel van Schwartz kwam aan bod, maar daar ben ik het een beetje kwijt geraakt.
Een heel volledig boek, dat met momenten toch wel ‘zwaar’ was om door te geraken. Maar toch heel graag gelezen, vooral voor de nieuwe inzichten die ik kreeg. De theorie wordt ook aangevuld met concrete getuigenissen, en er worden ook oefeningen aangereikt.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Hoelang gaat papa nog gestorven zijn? (Hannelore Bedert) – 4,5*

Op 17 februari 2019 stierf Stijn, de man van singer-songwriter en auteur Hannelore Bedert. Op amper veertigjarige leeftijd overleed hij onverwacht aan hartfalen en bleef Hannelore achter met twee jonge kinderen. In de maanden nadat hun leven compleet ondersteboven was gehaald, begon ze te schrijven.

Over dit boek hoorde en las ik al wel, maar ik zette het niet op mijn leeslijst. Tot ik het in de bibliotheek zag liggen; ik was er wel benieuwd naar. Ik ken het verhaal van Hannelore wel van o.a. haar columns in Libelle, maar toch heeft dit boek me heel erg geraakt. Het is ontwapenend, ontroerend en vooral authentiek. De prachtige tekeningen van Randall Casaer maken dit boek(je) nog sterker.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Al die dingen nu jij er niet meer bent (Emily Spurr) – 4,5*

Als de tienjarige Rae op een dag ontdekt dat haar moeder is verdwenen, doet ze het enige wat ze kan bedenken: gewoon doorgaan met haar leven. Ze gaat naar school, regelt het huishouden, zorgt voor haar hond Splinter en laat zich verder met niemand in. Doen alsof er niks aan de hand is gaat haar eigenlijk best prima af. Totdat haar oude buurvrouw Lettie op een dag dringend haar hulp nodig heeft…
Voorzichtig groeit er een bijzondere vriendschap tussen Rae en Lettie. Rae ontdekt dat zij niet de enige is die geheimen heeft en dat Lettie en zij elkaar misschien wel harder nodig hebben dan ze dacht. Maar naarmate het vertrouwen sterker wordt, groeit ook Rae’s angst. Er komt een dag dat ze de werkelijkheid onder ogen moet zien – en wat dan?

Dit is zo’n boek dat ‘onder je vel’ kruipt… Het begin vond ik heftig, choquerend zelfs, maar in het verhaal zit ook heel wat warmte door de vriendschap tussen oud en jong en tussen jong en huisdier. Het verhaal is eigenlijk ook wel onwerkelijk, maar tegelijk ook ontwapenend en dapper en triest. Zeer graag gelezen, ook al vond ik het best heartbreaking.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Prachtige wereld, waar ben je (Sally Rooney) – 3,5*

Alice ontmoet Felix. Zij is succesvol romanschrijver, hij werkt in een distributiecentrum. Ze vraagt of hij met haar meegaat op reis naar Rome. Ze voelen zich tot elkaar aangetrokken, maar kunnen ze elkaar ook vertrouwen? Alice’ beste vriendin Eileen verwerkt een pijnlijke relatiebreuk en flirt met Simon, die ze al kent van kinds af aan. Willen ze hun vriendschap op het spel zetten voor de liefde?
Prachtige wereld, waar ben je gaat over vier mensen die elkaar liefhebben en elkaar pijn doen. Het gaat over seks, over vriendschap en over de wereld waarin zij leven. Het is een universeel verhaal, dat zich afspeelt in Dublin en een klein stadje aan de Ierse westkust, over de vage grens tussen alleen zijn en eenzaam zijn, en over de keuze om je leven te delen met anderen.  

De tip voor dit boek haalde ik uit een podcastaflevering van de Bende van het Boek (ik weet niet meer welke, maar sowieso is het een aanrader om álle afleveringen van deze twee toppers te beluisteren). Ik heb een beetje een haat-liefdeverhouding met boeken van Sally Rooney. Het begin vond ik veelbelovend, het einde vond ik ook wel oké maar in het midden was ik het echt een beetje kwijt. Het verhaal had voor mij weinig inhoud, en de personages konden mij ook niet zo boeien.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Het schuilhuis (Rachel van Charante) – 5*

Lochem, 1944. De Tweede Wereldoorlog is in volle gang. De 18-jarige Victoria van Coevorden wordt door haar ouders aangespoord om te trouwen met haar steenrijke jeugdvriend Robert, omdat haar welgestelde familie grote financiële problemen heeft. Dan stort er een Engels gevechtsvliegtuig neer achter Victoria’s familielandhuis. De piloot overleeft de crash en Victoria biedt aan hem te helpen. In de gevaarlijke weken die volgen moet ze hem verborgen houden voor Robert en haar familie. Maar Robert houdt iets voor haar achter, en zodra Victoria dat ontdekt smeedt ze een plan waarvan ze de tragische gevolgen nog niet kan overzien.
Vijfenzeventig jaar later krijgt Victoria een advertentie onder ogen, en wordt ze alsnog door haar verleden ingehaald. Ze besluit haar stilzwijgen te verbreken… Het schuilhuis is een schitterend historisch verhaal vol rijke details, dat je grijpt vanaf de eerste pagina.

Dit jaar deelde ik nog niet zo heel veel scores van 5 sterren uit, maar dit boek verdient dit zeker wel. Normaal ben ik geen fan van historische romans, maar het verleden heeft al aangetoond dat ik me niet enkel op een genre toe mag spitsen en dat ik elk genre een kans moet geven. De tip voor dit boek kreeg ik van Ellen, ondertussen mijn vaste tipgeefster die mij zelden teleurstelt :-). Ik vond het een boeiende opbouw omdat het verhaal vanuit twee vertellers (en ook twee generaties) wordt verteld. Een aangrijpend, ontroerend, wreed, oneerlijk maar ook moedig verhaal. Dit boek deed me een beetje denken aan ’t Hooge Nest van Roxane van Iperen, een boek dat ik ook heel graag gelezen heb.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Hier hoor je niemand over (Patricia Lockwood) – 3,5*

Een vrouw reist als internetexpert de wereld over voor panelgesprekken nadat haar post ‘Kan een hond een tweeling zijn?’ viraal is gegaan. Het internet, ‘de portal’, bepaalt haar hele bestaan. In reactie op existentiële bedreigingen als klimaatveranderingen en economische onzekerheid post ze stug door, meer en meer berichten die haar steeds dieper de leegte van de portal in trekken.
Als haar moeder haar appt met ‘Er is iets mis’ en ‘Hoe snel kun je hier zijn?’, wordt ze wakker geschud. Het echte leven dringt tot haar door en zet de toenemende absurditeit van haar online bestaan in een ander licht.

Aan het begin van de zomer schreef ik me in voor de Summer Reading Club van de Bende van het Boek. Deze omvatte enkele algemene modules, maar ook twee leesclubs. Het eerste leesclubboek dat ik las was dit, maar ik kon de leesclub zelf niet bijwonen omdat we een trouwfeest hadden die dag. Ik schreef mijn bevindingen neer en luisterde achteraf naar de opname en bleek dat mijn gevoel over het boek niet alleen bij mij zo was.
Het boek heeft een aparte schrijfstijl door de korte stukjes, maar dat verwijst ook weer naar het vluchtige van sociale media. Toch zijn de stukjes op een of andere manier heel mooi en zelfs poëtisch; de schrijfstijl van het boek deed me een beetje denken aan een boek van Jenny Offill dat ik eerder al las. Door de korte stukjes zou je kunnen denken dat het boek wel vlot leest, maar ik kwam er precies niet in. Eerlijk gezegd ben ik er niet zeker van dat ik dit boek uitgelezen zou hebben als het niet voor de leesclub was.
Eigenlijk is dit een heel vreemd boek, waarvan het eerste deel vooral vreemd is en van de hak op de tak springt, en waarvan het tweede deel heel heftig is (maar de focus toch ligt op familie en verbinding). Ook raar dat de hoofdpersonages naamloos zijn; zo kon ik me moeilijker inleven of zo. Pas helemaal op het einde van het boek wordt duidelijk (in het dankwoord) dat dit over waargebeurde feiten gaat.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

***

tussenstand Verbeelding Book Challenge: 14/30
tussenstand Goodreads Reading Challenge: 48/37

***

Wat lazen jullie in augustus?
En hebben jullie nog leestips of must-reads?

***

Lees ook

Vriendjes worden op Goodreads? Hier kan je mijn profiel vinden!

27 gedachtes over “Verbeelding Book Challenge 2022 | uitgelezen in augustus

  1. Die boeken van Sally Rooney, het is iets speciaals: mensen lijken of erg fan, of het is echt niet hun ding. Ik behoor tot de laatste groep, ik ben in haar eerste twee boeken begonnen, maar telkens heel snel gestopt. De serie van Normal People op Canvas vond ik nochtans wel heel goed. Maar zo las het (eerste stuk van) het boek ook wel: alsof ik een scenario aan het lezen was in de plaats van een roman. Aan prachtige wereld ga ik me dan ook niet wagen denk ik.

    Augustus was een voor mij bijzonder productieve leesmaand, met 7 uitgelezen boeken. Ik startte de maand met Wondervrouwen (Stephanie Schuster): deel 1 van een trilogie waarvan dit boek zich afspeelt in de jaren ’50 en waarvan de volgende delen (jaren ’60 en jaren ’70) nog moeten vertaald worden. Het boek was in Duitsland erg populair en ik had er hoge verwachtingen van, maar die werden niet echt ingelost. Het was niet slecht, maar het verhaal kabbelde naar mij gevoel maar wat voort. Verder las ik enkele boeken die onze bib aanraadde voor fans van Heartstopper. Het duo op elkaar volgende boeken Wat als dit het is en Zo moet het zijn (Becky Albertalli & Adam Silvera) vond ik heel leuk, ook al zijn ze duidelijk gericht op een jonger publiek. Zeker in het tweede deel kon ik niet stoppen met lezen. Ook al haak ik vaak af op roze covers, toch ben ik blij dat ik het romantische boek De perfecte huisgenoot (Vi Keeland & Penelope Ward) gelezen heb, aanrader! Ook De leesclub aan het einde van de wereld vond ik goed en ik ga zeker nog een boek van deze schrijfster lezen. Het boek speelt zich af eind jaren ’70, begin jaren ’80 in Australië en ik kreeg zin om terug te kijken naar de Australische tv-series waar ik in mijn jeugd zo van genoten heb: Home & Away, Neighbours en The flying doctors (één van de personages in het boek werkt trouwens bij de flying doctors). 😁

    Like

    • Het is precies zoals je schrijft: er zijn lovers en haters, en hoewel ik me niet onder de haters wil onderbrengen, bij de lovers zit ik zeker ook niet. De serie zag ik nog niet, misschien moet ik die eens een kans geven.

      Zo leuk dat jullie bib ook boeken aanraadt! Af en toe zijn boeken die bedoeld zijn voor een jonger publiek net wat je nodig hebt om het wat luchtiger te houden hé? De perfecte huisgenoot klinkt goed. Ai, ai, ai, die leeslijst blijft maar groeien :-).
      ‘De leesclub aan het einde van de wereld’ dacht ik al gelezen te hebben, maar blijkbaar toch niet dus. Het was ‘De leesclub voor het einde van de wereld’. Al die titels!

      Like

      • Is maar af en toe hoor, die tips van de bib, via hun Instagram-account. Maar wel leuk, inderdaad, zeker als je er echt iets mee bent.

        Inderdaad, wat luchtigere boeken er tussen mogen zeker! Ik vind chicklit wel moeilijker om een fijn boek in te pakken te krijgen dan bij bv. oorlogsromans. Het is me al snel te suikerspinzoet of te veel gericht op de leefwereld van jonge twintigers. Dus extra fijn om dan onder de roze cover een tof boek te ontdekken. Dankzij een tip, ik weet niet meer van wie, want anders had ik De perfecte huisgenoot wellicht niet eens vastgenomen. Hoe hou jij bij wie je welk boek tipte?

        Ik was bij ‘De leesclub aan het einde van de wereld’ vergeten de auteur te vermelden, het is dus van Sophie Green.

        Like

      • Bij mij komen leuke chicklits (of andere genres ook) meestal via tips. Ik hou op de computer een leeslijst bij, een soort van tabel eigenlijk. Ik schrijf dan de auteur, de titel, van wie ik de tip kreeg en ook de datum waarop het boek in mijn leeslijst komt neer. Klinkt misschien uitgebreid, maar anders hou ik nooit bij hoe lang ik een boek al wil lezen, of van wie ik de tip kreeg. Jij staat heel vaak in die kolom vermeld :-).

        Like

  2. Da’s handig, zeker in functie van je blogs over boeken. Ik heb voorlopig een Word-document waar ik mijn gelezen boeken ook in zet (omdat je op Goodreads geen halve puntjes kan geven 😉) en als ik er aan denk ook de boeken waar ik in begonnen ben maar die ik niet uitgelezen heb. Mijn wil-ik-lezen-lijst zit voornamelijk in mijn bib-account, maar daar kan je geen info toevoegen zoals wie je de tip gaf. Het loopt soms zo de spuigaten uit met titels van nog te lezen boeken, dat ik er maar niet ga aan beginnen om dat ook nog in een eigen lijst te zetten. Plus: ik zie in zo’n lijst graag de covers erbij, dat vind ik handig aan een leeslijst bij de bib of op Goodreads.

    Ik voel me vereerd 😁 Je zal een boek soms ook wel bij meerdere bronnen tegenkomen, dat heb ik toch geregeld. ‘Al die dingen nu jij er niet meer bent’ heb ik dit jaar ook gelezen. Benieuwd trouwens of de auteur nog een volgend boek zal uitbrengen.

    Like

    • Gelezen en niet-uitgelezen boeken hou ik bij op Goodreads, de gelezen boeken hou ik ook nog eens bij in mijn journal (en daar geef ik ook halve puntjes). De te lezen lijst zit bij mij in Notion, en ik kan er zo veel of zo weinig info aan toevoegen als ik wil, covers zouden ook een mogelijkheid kunnen zijn, maar dan is dat wel een tijdrovend werkje om dat voor de bestaande lijst te doen.
      En inderdaad, sommige boeken krijg je door meerdere mensen aangeraden. Dat is meestal een heel goed teken :-).
      Vervolgwerken van auteurs bijhouden of opzoeken is iets wat ik zelden doe, behalve als het een boekenreeks is dan. Het is dan eerder toevallig dat een boek van dezelfde auteur op mijn pad komt. Zo veel boeken, zo weinig tijd!

      Like

      • Ik zie dat jij een apart mapje hebt gemaakt op Goodreads voor niet uitgelezen boeken. Ik heb nog geen mapjes, ik moet eens bekijken dat moet. Maar je kan toch maar uit 3 statussen kiezen: read, reading en want to read? Dus staat zo’n niet uitgelezen boek dan niet voor eeuwig op je want to read lijst, of anders telt het mee bij de uitgelezen boeken? Of hoe doe je dat?

        Ik ga wel geregeld kijken of auteurs van boeken die ik een 4 of 5 had gegeven, een nieuw boek uitbrengen, omdat die dan meestal ook bevallen.

        Like

      • Wel, je kan – als je naar ‘my books’ gaat – kiezen op het blokje ‘add shelf’. Dan kan je zo veel digitale boekenplanken maken als je maar wil; ik maak er zo vb. ééntje per kalenderjaar. Als je dan een boek als ‘read’ aanklikt, kan je in het venster dat dan tevoorschijn komt kiezen op welke ‘shelf’ je dat boek allemaal wil zetten. De niet-uitgelezen boeken komen dus wel bij ‘read’, maar staan ook op de shelf ‘niet uitgelezen’ bij mij. Hopelijk is mijn uitleg een beetje duidelijk, maar ik vind dat nieuwe mappen (shelves) zorgen voor wat meer structuur :-).

        Geliked door 1 persoon

      • Bedankt voor de info i.v.m. de digitale boekenplanken, Sofie! Die niet uitgelezen boeken tellen dan wel mee bij je aantal gelezen boeken in de challenge, vermoed ik? (Al valt dat natuurlijk op te lossen door de challenge dan met eentje ter verhogen, dat doe ik nu ook als ik bv. een kinderboek gelezen heb.)

        Like

      • Wel, daar heb ik de afgelopen weken ook soms op zitten vloeken. Wat ik nu doe: een boek als gelezen markeren (of aanduiden op de plank niet-uitgelezen), en dan vul ik daarna pas de datum aan waarop ik het boek heb uitgelezen. Enkel als die datum is ingevuld, telt het boek mee voor de Reading Challenge blijkbaar.

        Geliked door 1 persoon

  3. Lezen is hier jammer genoeg nog steeds een omslachtige bedoening maar Het comfort boek staat wel nog steeds op mijn kerstwenslijst. Wie weet is het dit keer wel prijs en anders koop ik het gewoon zelf want wat extra comfort kunnen we allemaal gebruiken.

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.