Iets meer dan drie maand geleden schreef ik over een leuke uitdaging die ik dit jaar wou aangaan: de nieuwe keukenchallenge (van Isabelle).
Eerlijk is eerlijk: ik heb nog geen enkele opdracht van de challenge bewust uitgevoerd. Dus ik dacht: laten we eens kijken hoe ver ik al geraakt ben, zonder al te veel moeite te doen en al!
Over mijn vorig werk heb ik hier niet al te veel geschreven, en dat is bewust want het is een periode (het einde ervan dan toch) die ik achter me wil laten. Toch is het zeker niet allemaal slecht, want ik heb mooie vriendschappen aan de afgelopen jaren overgehouden. Zo is er ex-collega F., waarvan ik nooit dacht dat het zou klikken tussen ons, want zij is op-en-top extravert en super-assertief (net wat ik niét ben). Bleek dat we al snel twee handen op één buik zouden worden, en dat we – op het enge af – héél veel dingen gemeen hebben. Onder andere: onze liefde voor het koken. Vaak gebeurde het dat we afwisselend een lunch voor twee meebrachten. Zo konden we allebei nieuwe dingen uitproberen, én lekker en gezond lunchen!
Ondertussen zijn we geen collega’s meer, maar wel nog steeds vriendinnen. En vriendinnen met een voorliefde voor koken en lekker eten, gaan al eens graag uit eten. We legden, ver op voorhand, een datum vast en begonnen te zoeken waar we naartoe zouden kunnen gaan. Ineens kwam F. met ‘Kin Khao‘ op de proppen, dat blijkbaar in de top 10 van de beste Gentse restaurants zou staan. Ik had er nog nooit van gehoord, maar toen ze zei dat er een uitgebreide vegan kaart was, was de reservatie snel gemaakt. We hebben het ons geen seconde beklaagd!
Bullet Journalen, wie doet het niet? Het idee intrigeerde mij al van vóór het hip was, van toen een vriendin me een linkje naar de website van Ryder Carroll, de bedenker van het systeem, doorstuurde. Ik deed er toen niks mee, omdat ik op dat moment niet echt behoefte had aan een ‘planning’ (ik denk dat ik toen nog niet zo lang was afgestudeerd).
Ondertussen bevindt mijn leven zich vijftien versnellingen hoger (zo voelt het toch vaak), en heb ik nood aan een systeem om overal een beetje meer controle en overzicht over te hebben. Deze quote is vaak een beschrijving van hoe ik me voel, en ik wil meer rust vinden in mijn hoofd. De afgelopen maanden (en eigenlijk jaren) las ik al heel wat over dit eenvoudige maar efficiënte systeem. Het begon op andere blogs, op Pinterest, maar ook met ‘Bullet Journal – de handleiding’, een boek van Kelly Deriemaeker. Dat boek vond ik – en vind ik nog steeds – een van de meest complete boeken over dit thema (ik schreef er HIER al eerder over).
Vandaag bestaan er tientallen boeken over Bullet Journaling, de één al wat anders dan de andere. Tijdens mijn zoektocht naar hoe een bullet journal voor mij zou werken, was ik ook op zoek naar mijn eigen stijl (wat een creatieve uitlaatklep is het ook geworden). Ik zocht naar boeken die me konden inspireren, en wil vandaag graag drie leuke boekentips met jullie delen!
Al sinds 2014 doen wij hier van moestuin.
In 2014 beperkte het zich tot wat pompoenen op een braakliggend stuk bouwgrond.
In 2015 deden we al wat beter ons best (zie moestuinupdate 2015).
In 2016 moest ik plat liggen en werd Juliette geboren, en ook al waren er toen groenten, er was vooral onkruid, véél onkruid.
In 2017 ging het goed (zie moestuinupdate 2017).
In 2018 ging het ook goed, want we hadden voor het eerst een (plastieken) serre, en ook mijn man kon zich uitleven in den hof. 2018 was het jaar dat onze voortuin en zijtuin werd aangelegd, dus alle aandacht ging naar die onkruidvrij houden. De moestuin werd een klein beetje aan haar lot (of zijn lot?) overgelaten, en ook de droogte zorgde voor een verminderde opbrengst. Om heel wat verschillende redenen heb ik nooit geblogd over de moestuin van 2018…
In 2019 beginnen we er opnieuw aan. Om mezelf een beetje te motiveren (en ook omdat meerdere volgers mij al hebben gevraagd naar updates), ga ik proberen om regelmatig een moestuinupdate te delen. Hier gaan we, met de start van de moestuin van 2019!
Tijdens één van de eerste dagen van 40 dagen bloggen kreeg ik, net zoals heel wat andere deelnemers aan deze bloguitdaging, een mailtje van Sanne. Ze schreef meteen al dat zij niet zou deelnemen aan de challenge, maar dat ze de andere bloggers wel een duwtje in de rug wou geven met een tag.
Met dit idee zorgde ze voor alvast één dag extra inspiratie, en deed ze haar innerlijke curieuzeneus ook een groot plezier.
Al bij het begin van 40 dagen bloggen gaf ik aan dat ik niet voor de volle 40 dagen wou gaan. Ik was ooit al eens zo zot geweest, maar wou me dit jaar geen extra druk opleggen, want het is momenteel al druk genoeg.
Ik wou wel gaan voor ‘net geslaagd’: 20 berichten. Even leek het erop dat ook zelfs dat niet zou lukken, maar kijk: ik heb deze week een weekje verlof (paasvakantie met de peuter), en ik vind weer wat tijd en ruimte om te schrijven. En schrijven doet schrijven. Want hoe meer ik schrijf, hoe meer nieuwe inspiratie ik krijg!
Maar voor nu gaan we over naar de vraagjes van Sanne!
Een tijdje geleden deelde ik 20 dingen die ik graag doe. Vandaag is het nog eens tijd voor een lijstje: eentje met dingen waar ik echt een hekel aan heb.
Inspiratie voor deze blogpost vond ik onder andere bij Talitha, Evi en Joni; zij noemen het ‘pet peeves‘.
… wat jullie vinden van haar blog?
Twee jaar geleden maakte ik een enquête voor deze blog, maar ik ben die eigenlijk compleet uit het oog verloren. In de afgelopen twee jaar is er veel veranderd: zowel in ons leven, als op deze blog. De resultaten van de enquête van toen zullen dus ook niet meer zo relevant zijn…
Maar ik heb nu, geïnspireerd op de blogposts van Katrien en Isabelle, nog eens een enquête gemaakt.
Jullie zouden me er een enorm plezier mee doen om me op deze manier feedback over mijn blog te geven.
Voor de vijfde keer op rij neem ik dit jaar deel aan de Verbeelding Book Challenge. Want: lezen is geweldig en #nevernotreading en al.
Heel wat volgers hier zijn ook boekenverslinders, dus daarom blijf ik maandelijks leesupdates delen. Lees meer »
Vorig jaar in augustus had ik op een doordeweekse dag afgesproken met Liesbet. Ik had een dagje verlof genomen omdat ik een sollicitatiegesprek had in Antwerpen, en omdat ik de hele dag vrij had, had ik Liesbet een mailtje gestuurd met de vraag of ze zin had om af te spreken. We gingen heerlijke chai latte drinken bij Kaffeenini en bezochten ook nog enkele boekhandels (want: #booknerds).
Enkele weken daarvoor had ik in een leuk winkeltje in Gent een boeken-boekje gespot, en dat vond ik perfect bij Liesbet passen. Dus nam ik het mee als cadeautje. Mijn verbazing was groot toen bleek dat ook zij een cadeautje voor mij bij had: het kookboek Deliciously Ella met vrienden.
Op de terugweg op de trein begon ik te bladeren én te watertanden. Helaas is het boek daarna enkele maanden op mijn bureau blijven liggen, maar in februari haalde ik het vanonder een bescheiden laagje stof. Tijd voor een nieuwe #kookboekweek, want de januari-editie had ik overgeslagen…
Juliette en boeken, dat is een gouden duo. Al sinds ze baby was, deed ze niks liever dan (kartonnen of stoffen) boekjes kijken, en ook in de opvang of school krijgen we vaak de opmerking dat ze niet weg te slaan is bij de boekenhoek. Ondertussen hebben we een uitgebreide eigen collectie, en gaan we ook regelmatig samen naar de bibliotheek. Zou het kunnen dat dat iets genetisch is, boekenliefde?
fiekefatjerietjes 