De inspiratie voor dit blogbericht komt van bij Kelly, maar ook andere bloggers delen ondertussen al leuke uitspraken van hun kroost.
Het eerste bericht uit deze reeks is al even geleden, maar we kunnen besluiten dat het kwebbeltje ondertussen nog niet vaak heeft stilgestaan. Tijd voor een vervolg!
Lees meer »
Voor de vijfde keer op rij neem ik dit jaar deel aan de Verbeelding Book Challenge. Want: lezen is geweldig en #nevernotreading en al.
Heel wat volgers hier zijn ook boekenverslinders, dus daarom blijf ik maandelijks leesupdates delen.
Al een tijdje zie ik – nadat Kelly ermee begon – her en der rubriekjes ‘As we speak’ passeren.
Het idee achter deze rubriek is dat je korte stukjes plaatst met dingen waar je mee bezig bent of die je bezighouden. Die stukjes zijn op zich niet voldoende om een hele blogpost mee te vullen, maar kunnen wel dingen zijn die je met je lezers wil delen.
‘As we speak’ lees ik heel graag bij andere bloggers. En omdat iedereen houdt van lijstjes (toch?), en omdat iedereen wel graag eens snuistert in het leven van anderen, doe ik ook mee!
Iets meer dan drie maand geleden schreef ik over een leuke uitdaging die ik dit jaar wou aangaan: de nieuwe keukenchallenge (van Isabelle).
Eerlijk is eerlijk: ik heb nog geen enkele opdracht van de challenge bewust uitgevoerd. Dus ik dacht: laten we eens kijken hoe ver ik al geraakt ben, zonder al te veel moeite te doen en al!
Over mijn vorig werk heb ik hier niet al te veel geschreven, en dat is bewust want het is een periode (het einde ervan dan toch) die ik achter me wil laten. Toch is het zeker niet allemaal slecht, want ik heb mooie vriendschappen aan de afgelopen jaren overgehouden. Zo is er ex-collega F., waarvan ik nooit dacht dat het zou klikken tussen ons, want zij is op-en-top extravert en super-assertief (net wat ik niét ben). Bleek dat we al snel twee handen op één buik zouden worden, en dat we – op het enge af – héél veel dingen gemeen hebben. Onder andere: onze liefde voor het koken. Vaak gebeurde het dat we afwisselend een lunch voor twee meebrachten. Zo konden we allebei nieuwe dingen uitproberen, én lekker en gezond lunchen!
Ondertussen zijn we geen collega’s meer, maar wel nog steeds vriendinnen. En vriendinnen met een voorliefde voor koken en lekker eten, gaan al eens graag uit eten. We legden, ver op voorhand, een datum vast en begonnen te zoeken waar we naartoe zouden kunnen gaan. Ineens kwam F. met ‘Kin Khao‘ op de proppen, dat blijkbaar in de top 10 van de beste Gentse restaurants zou staan. Ik had er nog nooit van gehoord, maar toen ze zei dat er een uitgebreide vegan kaart was, was de reservatie snel gemaakt. We hebben het ons geen seconde beklaagd!
Bullet Journalen, wie doet het niet? Het idee intrigeerde mij al van vóór het hip was, van toen een vriendin me een linkje naar de website van Ryder Carroll, de bedenker van het systeem, doorstuurde. Ik deed er toen niks mee, omdat ik op dat moment niet echt behoefte had aan een ‘planning’ (ik denk dat ik toen nog niet zo lang was afgestudeerd).
Ondertussen bevindt mijn leven zich vijftien versnellingen hoger (zo voelt het toch vaak), en heb ik nood aan een systeem om overal een beetje meer controle en overzicht over te hebben. Deze quote is vaak een beschrijving van hoe ik me voel, en ik wil meer rust vinden in mijn hoofd. De afgelopen maanden (en eigenlijk jaren) las ik al heel wat over dit eenvoudige maar efficiënte systeem. Het begon op andere blogs, op Pinterest, maar ook met ‘Bullet Journal – de handleiding’, een boek van Kelly Deriemaeker. Dat boek vond ik – en vind ik nog steeds – een van de meest complete boeken over dit thema (ik schreef er HIER al eerder over).
Vandaag bestaan er tientallen boeken over Bullet Journaling, de één al wat anders dan de andere. Tijdens mijn zoektocht naar hoe een bullet journal voor mij zou werken, was ik ook op zoek naar mijn eigen stijl (wat een creatieve uitlaatklep is het ook geworden). Ik zocht naar boeken die me konden inspireren, en wil vandaag graag drie leuke boekentips met jullie delen!
Al sinds 2014 doen wij hier van moestuin.
In 2014 beperkte het zich tot wat pompoenen op een braakliggend stuk bouwgrond.
In 2015 deden we al wat beter ons best (zie moestuinupdate 2015).
In 2016 moest ik plat liggen en werd Juliette geboren, en ook al waren er toen groenten, er was vooral onkruid, véél onkruid.
In 2017 ging het goed (zie moestuinupdate 2017).
In 2018 ging het ook goed, want we hadden voor het eerst een (plastieken) serre, en ook mijn man kon zich uitleven in den hof. 2018 was het jaar dat onze voortuin en zijtuin werd aangelegd, dus alle aandacht ging naar die onkruidvrij houden. De moestuin werd een klein beetje aan haar lot (of zijn lot?) overgelaten, en ook de droogte zorgde voor een verminderde opbrengst. Om heel wat verschillende redenen heb ik nooit geblogd over de moestuin van 2018…
In 2019 beginnen we er opnieuw aan. Om mezelf een beetje te motiveren (en ook omdat meerdere volgers mij al hebben gevraagd naar updates), ga ik proberen om regelmatig een moestuinupdate te delen. Hier gaan we, met de start van de moestuin van 2019!
