Verbeelding Book Challenge 2021 | uitgelezen in juni

Voor de zevende keer op rij neem ik dit jaar deel aan de Verbeelding Book Challenge. Want: lezen is geweldig en #nevernotreading en al.
Heel wat volgers hier zijn ook boekenverslinders, dus daarom blijf ik maandelijks leesupdates delen.

Het jaar is al over de helft, en ik haalde mijn leesdoel voor 2021 al. What?
Dat is ook wel dubbel, want in de eerste helft van het jaar heb ik best veel gelezen, maar aangezien de concentratie ver zoek was, is ook niet heel veel blijven hangen. Lezen is ontspannend en brengt me even op een andere plek dan waar ik wil zijn, dus all is good.

In juni las ik deze 7 boeken uit:

Bijna echt (Lisa van Campenhout) – 4*

Brenda weet hoe het is om onzichtbaar te zijn, geen vrienden te hebben en niet mee te tellen, en ze is het zat. Haar plan: zichzelf opnieuw uitvinden als ze gaat studeren in Amsterdam. Maar als dat plan meteen mislukt na een rampzalige introductieavond, moet ze iets anders verzinnen.
Twee dagen later is ze Aurélie uit Parijs: een rijke erfgename met een fantastische kledingsmaak, die in een sjiek hotel woont. Ze heeft vrienden, een indrukwekkend aantal Instagramvolgers en een jaloersmakende agenda… maar ook drie gestolen creditcards, het gevoel dat ze achtervolgd wordt en een aantal dreigende privéberichten in haar Instagram-inbox.
Haar web van leugens wordt steeds verstikkender, maar ze kan nu niet meer terug, toch?

Geen idee meer hoe of via wie dit boek op mijn leeslijst kwam, maar deze Young Adult (met prachtige kaft!) las heel erg vlot. Het verhaal is eigentijds, en een tikje (okéja, best heel erg veel) ongeloofwaardig. Toch heel erg graag gelezen!

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Waar ik liever niet aan denk (Jente Posthuma) – 4*

Als je hard je best doet en denkt: dit ga ik voor de rest van mijn leven onthouden, dan onthoud je het. Alleen mensen houd je er niet mee vast. Die kunnen gewoon opstaan en het beeld uit lopen. Gelukkig heeft de hoofdpersoon een tweelingbroer, de enige van wie ze zeker is, waardoor ze dus nooit echt alleen zal zijn. Tenminste, dat denkt ze. Zij verzamelt truien. Hij heeft twee katten. Ze houden allebei van New York, en zouden er, wat er ook gebeurde, samen heen verhuizen op hun achtentwintigste. Maar opeens wil hij liever een tijdje zonder haar. Waar ik liever niet aan denk beschrijft op bedrieglijk nonchalante, maar uiterst indringende wijze wat er gebeurt als de persoon op wie je je hele bestaan hebt gebouwd er plotseling niet meer is.

Dit boek stond al een hele tijd op mijn leeslijst, ik las er eens over in Flow. Bij onze bib was het steeds uitgeleend, maar in De Krook hadden ze ‘m wel. Dit verhaal is heel sterk geschreven, enorm beladen en vol emotie. Niet om zomaar even snel tussendoor te lezen dus, maar om volledig in je op te nemen (en er vervolgens ook even niet goed van te zijn).

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Even tussen ons (Jane Fallon) – 4*

Holly heeft een ontzettend leuke baan, in een goed team, en haar beste vriendin aan het bureau tegenover haar. Holly en Roz delen een kantoor, hetzelfde gevoel voor humor en al hun geheimen. Maar als Holly een promotie aangeboden krijgt, lijkt het wel alsof niet iedereen zo blij voor haar is als ze had verwacht. Als er vervolgens allemaal dingen misgaan – eerst kleine dingetjes, maar het gaat van kwaad tot erger – komt Holly tot het besef dat iemand van haar collega’s haar nieuwe baan probeert te saboteren. En opeens beginnen haar allerlei dingen op te vallen die niet helemaal kloppen.
Hoeveel van Roz’ verhalen over haar picture perfect-leven zijn er eigenlijk echt waar? Waarom is hun collega Juliet zo vijandig? En wat steekt er achter de opeens zo koele houding van hun baas?
Je ziet je collega’s elke dag, en je denkt dat je ze kunt vertrouwen – maar zijn je geheimen bij hen wel in goede handen…?

Ha, Jane Fallon heeft me nog nooit teleur gesteld! Dit verhaal was behoorlijk ongeloofwaardig, maar wel heel erg grappig en ontspannend.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Wat ik nooit eerder heb gezegd (Celeste Ng) – 4*

Juni 1977. In het universiteitsstadje Middlewood ontdekt de familie Lee dat hun dochter verdwenen is. Een paar dagen later wordt het lichaam van de zestienjarige Lydia uit het meer gevist. Verteerd door schuldgevoelens slaat haar vader een roekeloze weg in die hem zijn huwelijk kan kosten. Haar moeder Marilyn is gebroken, maar vastbesloten om een dader te vinden – tegen elke prijs. Lydia’s broer is er zeker van dat hun getroebleerde buurjongen Jack iets te maken heeft met het drama. Maar het is de jongste in de familie, Hannah, die meer ziet dan iemand zich realiseert en die wel eens de enige zou kunnen zijn die weet wat er echt gebeurd is.

Van Celeste Ng las ik eerder al een boek, maar dit is haar debuut. Er waren voor mij enkele trage stukken in het boek, maar toch heb ik dit aangrijpende en kwetsbare familieverhaal graag gelezen.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

De introverte moeder (Shirley Visser) – 4*

Hoe zorg je ervoor dat je als hoogsensitieve of introverte moeder niet overprikkeld raakt en wél die leuke ouder kunt zijn in de extraverte wereld van het moederschap?
Hoe ga je om met slapeloze nachten, extraverte ouders op het schoolplein en in de kantine, speelafspraakjes, speelgoed met veel geluid en gillende kinderen in indoorspeeltuinen? Voor jou als introverte ouder is het extra belangrijk om de balans tussen we-time en me-time goed in de gaten te houden.
Shirley Visser, bekend van het blog Mommyhood.nl over introversie en moederschap, laat zien hoe je de batterij in de gaten houdt, genoeg me-time inplant en duidelijke grenzen stelt, maar ook wat juist je kwaliteiten als introverte ouder zijn. Het is aan jou de taak om die introverte kant van jezelf blij en tevreden te houden. Met een opgeladen batterij functioneer je beter én word je een leukere ouder. Je bent niet asociaal, helemaal niet saai en niet mensenschuw. Je bent gewoon een fantastische moeder; én je bent introvert.

Over dit boek schreef ik een aparte review. Deze kan je HIER lezen.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Ik dacht dat ik wist wat Burn-out was tot ik er een kreeg (Marijn Sillis) – 5*

In het najaar van 2017 stort ergens in Vlaanderen een journalist in. Hij is een van de duizenden die dat jaar op de welbekende muur smakt: burn-out. Hij weet wat hem te wachten staat. Denkt hij. Tot hij gaandeweg tot de conclusie komt: wáár hebben we het in godsnaam over?
Een burn-out is geen cadeau. Reikt verder dan vermoeidheid. Zit niet alleen in je hoofd. En herstellen is veel meer dan rusten, relaxen en loslaten. In dit boek trekt journalist Marijn Sillis ten strijde tegen de overload aan hippe burn-outonzin en fileert hij de clichés. Hij deelt goudeerlijk zijn eigen emoties, gedachten en inzichten, en gaat het gesprek aan met lotgenoten.
Ik dacht dat ik wist wat burn-out was… tot ik er een kreeg is een schets van het veelkoppige monster dat burn-out is. Dit boek blijft ver weg van overbodig advies en de lege lijstjes met tips en tricks.

Dit boek is niet op mijn leeslijst geraakt, want ik kreeg een tip van een bloglezeres (ik denk Ellen?) en kort daarna las ik een artikel in Libelle over dit boek. Meteen reserveerde ik het bij onze bib, want het klonk echt als een goed boek. En het stelde niet teleur: dit vond ik het beste burn-outboek dat ik tot nu toe heb gelezen. Spijkers met koppen, op en top herkenbaar en troostend en steunend.
Marijn schrijft over zijn eigen ervaringen, maar deelt ook heel wat getuigenissen van mede-burn-outers.
Een burn-out is geen cadeau (wie heeft dat trouwens ooit bedacht?), maar dit boek was voor mij toch wel een mini-cadeautje; een lichtpuntje in het hele herstel.

Katrien schreef onlangs ook een review over dit boek, ga zeker ook eens bij haar lezen!

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

Burn-out, het begin van verandering (Mieke Lannoey) – 4*

Burn-out wordt veroorzaakt door jarenlange overbelasting, voornamelijk op het werk. Maar is dit echt de enige oorzaak? Of heeft het te maken met het feit dat je eigenlijk niet aan het doen bent wat je werkelijk gelukkig maakt? Of met je gestreste levensstijl en onze veeleisende maatschappij? Of met de innerlijke onrust die je ervaart?
Negeer je de signalen van je lichaam omdat je het te druk hebt? Heb je een onstilbare prikkelhonger maar krijg je die zinloze leegte er toch niet mee gevuld? Voel je je nergens echt thuis en al zeker niet bij jezelf? Verwelkom dan je burn-out, want hij kan je redden!
Mieke Lannoey geeft je in dit Ankertje niet alleen begrijpelijke informatie en bruikbare inzichten, haar persoonlijke verhaal is een en al herkenning.

Na het tweede boek van Mieke Lannoey gelezen te hebben, was ik benieuwd naar haar eerste (er verwees er enkele keren naar in haar tweede boek). Ook dit is een dun boekje, en ik vond het beter dan haar tweede. De kaft is een beetje oubollig, maar de inhoud is vrij algemeen over de werking van ons stresssysteem en over de kenmerken van burn-out. De focus lag hier minder op haar verhaal en haar verandering, hoewel het toch weer een beetje de zweverige kant opgaat door alles over verandering en ommekeer. Misschien ben ik nog niet zo ver in mijn proces, maar ik word altijd een beetje ‘opstandig’ als mensen het hebben over het cadeau dat burn-out is, en dat het een keerpunt is in je leven. Nee, voor mij is het gewoon echt k*k en niét leuk.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

***

tussenstand Verbeelding Book Challenge: 14/30
tussenstand Goodreads Reading Challenge: 39/36

***