ouderzonden #4 – Invidia

Bloguitdagingen, dat vind ik meestal wel tof. Dit jaar lanceren Romina en Annelore #ouderzonden: gedurende zeven weken schrijven zij, samen met heel wat andere bloggers, over de zeven hoofdzonden, maar dan toegepast op het ouderschap.
Even heb ik getwijfeld om mee te doen aan deze challenge, want confrontatie en persoonlijk en al, maar toen dacht ik: foert. Voor de andere deelnemers is het net hetzelfde, en dat groepsgevoel onder bloggers is hartverwarmend!

#4 – INVIDIA (nijd – jaloezie – afgunst) 
Wat zou je direct overnemen van een andere ouder mocht je kunnen? 

De zonde van deze week is tegelijk een moeilijke en een makkelijke. Moeilijk, omdat jaloezie zo’n gemeen woord is, je het niet zou willen zijn maar het af en toe toch de kop op steekt. Het gras lijkt altijd groener aan de overkant, maar we weten ondertussen wel beter.

(bron: pinterest)

Er zijn heel wat dingen in ons gezin waar mensen jaloers op zouden kunnen zijn: ik kook zo goed als altijd vers voor ons gezin, meestal is alles gepland en ik vergeet zelden dingen, en ik ben zo’n creatieve mama die haar hand niet omdraait voor een zelfgeknutseld carnavalkostuum (het wordt moeilijk om het kostuum van vorig jaar te overtreffen, maar we doen ons best!). Dit alles schrijf ik helemaal niet om te stoefen, maar dit zijn vooral dingen die ik lees bij andere mama’s. Dingen die zij graag zouden kunnen. Ik mag dan misschien goed zijn in bepaalde dingen; er zijn ook heel wat superpowers van andere mama’s die ik heel graag zou bezitten (want nee, het is hier verre van perfect):

• Loslaten. Minder perfectionistisch zijn. De boel eens de boel kunnen laten.
• Een gevoel voor mode hebben, zowel voor mezelf als voor de dochter. Ik ken weinig van fashion, en koop vaak wat ik mooi vind, en blijf vaak bij de basics. Een eigen stijl heb ik ook niet echt vind ik. Op zich is dat niet erg, maar ik kijk wel op maar mensen die dat wel hebben.
• Verder gaand op het vorige puntje: de tijd, maar vooral de energie vinden om mezelf al eens op te maken. Make-up is iets wat me helemaal niet boeit, maar een vleugje hier en daar geeft meteen een heel frissere look.
• Lang kunnen opblijven, en dus veel (voor jezelf) kunnen doen. Meestal ga ik zo ergens rond 21.30 slapen. Belachelijk vroeg, maar ik heb mijn slaap nodig. Meestal is J. vroeg wakker, dus als ik aan mijn nodige uurtjes slaap wil komen, moet ik opofferingen maken. Ik ben dus wel een beetje jaloers op mensen die weinig/minder slaap nodig hebben.

Voor alle duidelijkheid: het is een ‘gezonde’ jaloezie hoor, en ik lig er helemaal niet wakker van dat ik bovenstaande puntjes niet kan, en misschien nooit zal kunnen :-).