Verbeelding Book Challenge 2023 | uitgelezen in januari en februari

Voor de negende keer op rij neem ik dit jaar deel aan de Verbeelding Book Challenge. Want: lezen is geweldig en #nevernotreading en al.
Heel wat volgers hier zijn ook boekenverslinders, dus daarom blijf ik maandelijks leesupdates delen.

Het is niet omdat hier nog geen leesupdates zijn verschenen, dat ik nog geen boeken heb gelezen dit jaar. Stel je voor, dan zou er iets grondig mis met mij zijn, toch?

Pas eind februari begon er weer wat leven in mijn blog te komen, en daarom besloot ik de leesupdates te combineren in één blogpost. Bij deze!

In januari las ik 4 boeken uit (en begon ik in 2, die ik niet uitlas):

Liefdeloos (Alice Oseman) – 4*

Georgia is nog nooit verliefd geweest en ze heeft ook nog nooit iemand gekust – maar als fanfic-geobsedeerde romanticus weet ze zeker dat ze ooit iemand zal vinden. Als ze met haar beste vrienden Pip en Jason naar de universiteit gaat, is Georgia klaar om de liefde te vinden. En met haar extraverte kamergenoot aan haar zijde en een plaats in de Shakespeare Society, lijkt haar tienerdroom steeds dichterbij te komen. Maar door haar romantische plan drijft ze steeds verder van haar vrienden af. Ze vraagt zich af waarom liefde zo gemakkelijk lijkt voor anderen, maar niet voor haar. De woorden die ze naar haar hoofd geslingerd krijgt – aseksueel, aromantisch – maken Georgia onzekerder dan ooit over haar gevoelens. Is ze voorbestemd om liefdeloos te blijven? Of is ze al die tijd op zoek geweest naar het verkeerde?

Na het lezen van de Heartstopper-reeks was ik benieuwd geworden naar meer werk van Alice Oseman. Met hoge verwachtingen begon ik aan dit boek, dat een roman is en geen graphic novel. Het valt onder te brengen in het genre ‘Young Adult’, iets wat ik wel graag lees omdat het vaak heel vlot leest. Dat laatste was bij dit boek zeker ook het geval, mede door de vele korte hoofdstukken. Het thema is heel hedendaags, en ik ben er zeker van dat veel jongeren (en oudere jongeren) zichzelf gesterkt gaan voelen door dit boek en het thema. Het gevoel van ‘je bent niet alleen’ zal zeker bij velen blijven hangen. Dit is ongetwijfeld een boek dat ik als tiener ook graag gelezen zou hebben, al is de thematiek er eentje waar toen nooit over geschreven zou worden.

8. Een boek met minstens 23 hoofdstukken

---

Niet uitgelezen: De draaischijf (Tom Lannoye)

Dit boek leende ik van mijn yogajuf, ik begon er enthousiast aan (mede ook door de goeie reviews) maar ik ben gestopt op blz. 103. Niet persé omdat het een slecht boek is, maar ik vond het heel zwaar om te lezen (lange zinnen, onder andere) en ik raakte er echt niet door. Misschien neem ik het later nog eens op, maar het was geen boek voor mij voor dit moment.

---

De gebeurtenis (Peter Terrin) – 3,5 *

Een subtiel ingenieuze roman-in-verhalen van internationale allure.
Juliette is een alleenstaande vrouw van middelbare leeftijd en de trouwe assistent van Willem, een hoogbejaarde schrijver die door ziekte blind is geworden en zijn boeken aan haar dicteert. In de nadagen van zijn carrière beleeft hij zijn grootste successen. Als Willem komt te overlijden, vecht zijn jonge vrouw Femke zijn testament aan. Daarin heeft Willem bepaald dat Juliette niet alleen zijn beroemde verzameling eerste drukken krijgt, maar ook een memorystick met vermoedelijk zijn ultieme, onthullende dictaten.
De gebeurtenis is een speels en rijk boek waarin de verhalen subtiel in elkaar grijpen. Ze lezen als hoofdstukken uit de laatste roman die Juliette en haar beminde Willem samen schrijven, gescheiden door de dood, maar één in hun proza. Daarin treffen we, onder meer, een terminale patiënt die maar niet sterft, een hond die verloren loopt op kerstavond, een menselijk brein dat geüpload wordt naar de iHead, en een man die zwaait naar zijn vrouw in het gesloten woonzorgcentrum. Een roman-in-verhalen over de grillige liefde, waarin Peter Terrin eens te meer zijn personages bezwerend tot leven wekt.

Dit boek was een sprinter in onze bib, en haalbaar om in één week te lezen omdat het een dun boekje is. Ik snapte het verhaal niet meteen; pas later in het boek werd duidelijk dat het een zogenaamde ‘mozaïekroman’ is: een verhaal in een verhaal. Op zich wel graag gelezen, maar ik vond toch dat er veel losse eindjes waren, en dat de personages (die met veel waren) vrij oppervlakkig bleven.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

---

Morris (Bart Moeyaert) – 4,5*

De hond van Morris oma heet niet toevallig Houdini. Het dier is een meester in ontsnappen. Morris moet de berg bij oma’s huis op om de hond te zoeken. Maar net als hij met de hond in zijn armen aan de tocht naar huis begint, valt de sneeuw met bakken uit de lucht. Van het ene op het andere moment staat de jongen er enkeldiep in. Boven op de berg snijdt de noorderwind. Het dal lijkt erg ver weg. Tot overmaat van ramp doet Houdini nog eens wat ze het liefste doet: ervandoor gaan.
Morris weet zich even geen raad. Maar dan verschijnt in al dat wit ineens een lotgenoot — een jongen met een grote mond, met naast zich een reusachtige ram.

Aaah, Bart Moeyaert doet het weer: veel met weinig. Na het verjaarjaarsfeest heb ik nog meer bewondering voor deze geweldige auteur gekregen, en ik hoop oprecht dat hij de Boon wint met dit boek.
Het boek is eigenlijk een kinderboek, maar er zitten zo veel lagen in dat het voor elke leeftijd kan (hoezo mag je als volwassene geen kinderboek lezen?). Het verhaal is koud en warm tegelijk, en de prachtige illustraties van Sebastiaan Van Doninck maken het af. Ik gaf dit boek 4,5 sterren na het uitlezen, maar ik ga de score stiekem toch veranderen naar 5! Binnenkort wil ik het ook nog eens voorlezen aan Juliete.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge afstrepen.

---

Half leven (Aya Sabi) – 5*

Een vrouw die in de keuken gerechten vult met verlangens en verdriet. Een dochter die in brieven aftelt tot het weerzien van haar geliefde. Een kleindochter die in essays een taal geeft aan de onherbergzaamheid van familieverbanden.
Half leven onderzoekt hoe het is je te verhouden als moeder, dochter, grootmoeder, echtgenote, weduwe, geliefde, vrouw. De vrouwen reflecteren op zichzelf en hun wereld, maar vooral houden ze elkaar een spiegel voor, terwijl hun levens bewegen, botsen en verstrengelen.
Op zintuiglijke wijze voert Aya Sabi vervlogen en verdrukte herinneringen op, van ontheemding en vervreemding, van Marokko tot de Lage Landen. Een familiekroniek over hoe pijn blijft zingen, generaties openbreekt en verbindt. Over hoe thuis soms de warmte is die een mens afgeeft, maar ook de kilte is die een mens mee kan brengen.

Dit boek heb ik samen gelezen met Ellen, en ik vond het een superleuke ervaring! Nadat we het boek allebei gelezen hadden, bespraken we het boek (online), om af te toetsen wat we allebei van het boek vonden, en om over bepaalde zaken te discussiëren.

Het boek gaat over drie generaties, en dat vertaalt zich ook in drie stijlen:

• Fatna (grootmoeder): werd uitgehuwelijkt, is kok, heeft een baby verloren, is 2 keer getrouwd, groeide op in de jaren 50 in Maraokko
• Hamouda (moeder): woont in Nederland, haar hoofdstukken zijn (enkel haar eigen) brieven
• Shams (dochter/kleindochter): woont in Nederland, schrijft essays, wil geen kinderen

Een sterk debuut, waar ongetwijfeld heel wat autobiografische elementen in zullen zitten. Boeiend aan dit boek vond ik de opbouw en de verschillende stijlen om het verhaal te vertellen, maar ook de cultuur en de geschiedenis, de tradities. Het is toch vooral een rauw, hard en donker verhaal over pijn, stilte en kleingehouden worden, maar ook één over liefde en emancipatie. Een heel gelaagd verhaal, met ook heel wat tegenstellingen (vb. de ongeletterdheid van de grootmoeder vs. de kleindochter die schrijfster is). Wat mij ook heel erg bijgebleven is, is de liefde voor smaken en koken bij de grootmoeder, en de manier waarop dat beschreven werd in het verhaal.

25. Doe een buddy read met een ander boek dan het maandboek

---

Niet uitgelezen: De kleuren van magie (V.E. Schwab)

Ook bij dit boek hield ik het rond p. 100 voor bekeken. Iets met te veel verschillende werelden en personages en begrippen denk ik, ik kon er mijn aandacht niet bijhouden. En ook hier: wellicht lees ik er een andere keer in verder, maar voor nu heb ik ‘m terug naar de bibliotheek gebracht.

In februari las ik slechts 1 boek uit:

Ik ben een eiland (Tamsin Calidas)

Tamsin Calidas heeft het helemaal gemaakt. Toch besluit ze met haar man te verhuizen naar een klein eiland, op zoek naar rust en natuur. Maar de romantische droom spat uiteen en slechts de rauwe werkelijkheid blijft over. Ik ben een eiland is een fascinerend en bevrijdend boek over dromen, overlevingsdrang, veerkracht, zelfontdekking en de natuur.

Dit boek kreeg ik vorig jaar na afloop van de Bookstabreakfast, tijdens het Druk in Leuven festival. Het lag vervolgens maandenlang op één van de boekenstapeltjes in huis, zonder dat ik echt wist waar het verhaal over ging (en zonder te weten dat dit memoires van de schrijfster zijn). Tot ik na ‘Half leven’ even niet meer wist wat ik wou lezen. Qua ‘zwaarte’ is het zeker ook geen licht boek, maar ik heb enorm genoten van de prachtige beschrijvingen en mooie zinnen. Het verhaal gaat over jezelf verliezen en weer vinden, over eenzaamheid (en ook vriendschap), armoede en ontbering, trauma en verlies. Maar bovenal over de kracht van de natuur: hoe die allesverwoestend kan zijn, maar ook in kracht kan voorzien om terug verder te gaan.
Het verhaal omvat een periode van 17 jaar, maar het voelt op geen enkel moment langdradig aan. Mij blijft vooral de rauwheid en de eenzaamheid bij, maar ook de aandacht voor mentale gezondheid en de helende kracht van de natuur.

9. Een ongelezen boek uit je eigen kast

***

tussenstand Verbeelding Book Challenge: 3/30
tussenstand Goodreads Reading Challenge: 5/52

***

Wat lazen jullie in de afgelopen tijd?
En hebben jullie nog leestips of must-reads?

***

Lees ook

• Mijn overzicht van de Verbeelding Book Challenge 2023

Vriendjes worden op Goodreads? Hier kan je mijn profiel vinden!

Advertentie