Wereldboekendag

Confession of a blogger: er staan, naast verjaardagen en dergelijke, ook andere belangrijke (feest)dagen in mijn digitale kalender. ‘UNESCO World Book Day‘ is daar één van. Want ja, je bent een booknerd of je bent het niet hé?

Vandaag, zoals elk jaar op 23 april, vieren we Wereldboekendag. Deze datum werd symbolisch gekozen, omdat op deze dag enkele bekende auteurs (zoals o.a. William Shakespeare) zijn overleden.

World Book and Copyright Day 2014 | United Nations Educational, Scientific  and Cultural Organization

Ik kan alleen maar blij zijn dat er een dag bestaat om het boek en lezen te vieren, want trouwe lezers weten dat ik me geen leven zonder boeken kan voorstellen. Lezen zorgt voor ontspanning, even weg van de realiteit, bijleren, vergroten van creativiteit en fantasie, …

Hoe ik de leesmicrobe te pakken kreeg

Serieus, ik heb géén idee… Bij ons thuis was ik de enige die met de neus in de boeken zat. Mijn broers lazen wel stripverhalen, maar daar bleef het bij. Ik moet het op school te pakken hebben gekregen denk ik, want ik herinner me dat ik als kind wekelijks op woensdagnamiddag naar de bibliotheek ging.

Eerst was dat een bibliotheekje van onze lagere school in Watou, maar al snel had ik daar ‘alles’ gelezen dus gingen we naar Poperinge. Elke week was mijn kaart volgestempeld met 20 boeken of zo (ja, in mijn tijd was alles nog manueel, en moest je zo kaartjes laten afstempelen en die dan in een fichebak steken). Vaak gebeurde het al dat ik in de auto op weg naar huis al begon te lezen (met de nodige misselijkheid tot gevolg). Ook herinner ik me dat mama vaak moest roepen als we gingen eten, omdat ik zo verzonken was in mijn boek dat ik het niet hoorde. Verdwijnen in een boek, ik kan het nog steeds.

Als kind / jongere verslond ik boeken van Marc de Bel, Bart Moeyaert, Patrick Lagrou, Dirk Bracke, Roald Dahl, … We kregen op school titels door, die we moesten lezen voor boekbesprekingen. Dat was voor mij echt geen straf! Ooit had ik een boekje gemaakt waarin ik alle boeken opschreef die ik had gelezen, en ik schreef er dan bij wat ik ervan vond. De analoge versie van Goodreads dus! Maar het boekje heb ik niet meer…

Tijdens mijn hogere studies stond het lezen op een lager pitje, tot ik door buren van destijds werd gevraagd om elke week op zaterdagavond te babysitten. Toen de kindjes in bed lagen, ontdekte ik de boekenkast van de mama, die vol stond met boeken van Pieter Aspe. Ik was er toen helemaal weg van, en ik mocht elke week het boek waar ik op zaterdagavond in was begonnen, meenemen naar huis om verder uit te lezen. Jaren later leende ik nog regelmatig Aspes in de bibliotheek, maar ik begon toen ook aan boeken van Deflo, afgewisseld met chicklits (o.a. Sophie Kinsella). Gedurende enkele jaren kwam ik niet veel verder dan de themazaal in de – toen nog oude – bibliotheek van Gent, tot ik op de Verbeelding Book Challenge botste in 2015. Die heeft écht mijn leesleven veranderd: ik ontdekte zo veel boeken buiten mijn comfort zone, en nog leuker vind ik het contact met andere deelnemers/lezers/bloggers.

Lezen nu

Zoals elk jaar heb ik een leesdoel op Goodreads, en ik gebruik de Verbeelding Book Challenge als een leidraad maar zonder die te moeten afwerken van mezelf.

Inspiratie voor boeken vind ik overal: in tijdschriften, op andere blogs, in de bibliotheek zelf, via vriendinnen, via podcasts (drie boeken, aanrader!). Boeken die ik graag wil lezen zet ik op mijn leeslijst, en ik vul er meestal aan van waar of van wie ik de tip heb.

Lezen doe ik dagelijks, soms tien minuten, soms een uur. Als ik een dag niet gelezen heb, is dat een teken dat er iets niet goed zit.

Ondertussen heb ik een beetje een eigen ‘boekenfamilie’; mijn schoonmama is ook zelden zonder boek te vinden én Juliette heeft het boekengen van mijn gekregen (hoera!).

Boeken die een grote indruk op mijn leven hebben nagelaten

Doorheen mijn hele leven heb ik al honderden boeken gelezen, de één bleef al langer hangen dan de andere. Vroeger las ik ook elk boek waar ik in begon uit, maar daar ben ik van afgestapt. Het leven is te kort voor boeken die ik niet goed vind!

Deze boeken hebben een grote indruk nagelaten en mijn (lees)leven verrijkt/veranderd:

  • Duet met valse noten – mijn eerste échte boek van mezelf! Ik kreeg het cadeau voor mijn vormsel van een toenmalige buurman, en ik heb het echt al zo vaak gelezen. Bart Moeyaert is nu nog steeds mijn favoriete auteur.
  • Vele hemels boven de zevende – dit boek heeft me zo geraakt, door het verhaal en door de taal. Vaak beschrijf ik dit boek ook als mijn lievelingsboek aller tijden (tot nu toe).
  • Harry Potter (de hele reeks) – hier begon ik aan toen ik een jaar of 17 was, ik kon ze lenen van iemand uit mijn klas toen. Als Hogeschoolstudent leende ik ze – in het Engels – van een kotgenoot. Enkele jaren geleden kocht ik de hele reeks zelf en herlas ik ze nog eens allemaal. Nu staan ze in onze boekenkast te blinken, tot ik ze zal beginnen voorlezen aan Juliette (of tot ze ze zelf wil / kan / moet (thihi!) lezen.
  • De boekendief – dit is het eerste boek dat ik, dankzij de Verbeelding Book Challenge, buiten mijn comfort zone las. Want fieke en historische boeken, meh. Toch heeft dit boek me echt meegesleurd én geraakt.
  • Hoogsensitieve personen: hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt – dankzij dit boek en vriend M., die me dit boek leende met de woorden ‘misschien moet je dit eens lezen’, vielen voor mij héél veel puzzelstukjes in elkaar.
  • Blogboek – bloggen is en blijft een hobby, maar dankzij dit boek van dé blogster der bloggers leerde ik echt heel veel bij en heb ik het bloggen nog lang niet opgegeven!

Wie doet mee met het boekenfeestje vandaag?
Deel gerust jullie dit-veranderde-mijn-leven-boek in de comments!

37 gedachtes over “Wereldboekendag

  1. Leuk dat je er aandacht aan besteed. Mijn lievelingsboekenwinkel heeft alle vaste klanten om een lievelingsboek (boeken die een bepaalde betekenis voor je hebben) gevraagd, en daar hun etalage mee ingericht. Ziet er erg leuk uit. Ik heb Jip en Janneke en Nijntje ingeleverd, omdat daar mijn boekenleven eigenlijk begint. Veel leesplezier.

    Like

  2. Ah, Harry Potter, die reeks blijft ook bij mij een topper. Ik heb ook altijd graag gelezen, al heb ik dat bij wijze van spreken met de paplepel mee gekregen van mijn mama, die me elke avond voorlas en die zelf ook nog altijd graag leest.

    Like

  3. Vroeger ging ik als klein meisje elke donderdagavond naar de bibliotheek. Samen met mijn mama en broer. Daar vond ik het ook zalig om telkens nieuwe boeken te vinden. Die kaartjes vond ik ook geweldig. We hebben ongeveer dezelfde boekensmaak. Hier ook fan van Harry Potter en Pieter Aspe. Mijn lievelingsboek als kind was ‘Otje’. Ik vond dit boek zo leuk :-).

    Like

    • Ja, onze leessmaak is inderdaad heel gelijklopend :-). Bij ons was er, toen ik jonge tiener was, een bibliothecaresse die op den duur mijn smaak kende. Ze gaf me dan steeds tips bij de adolescentenboeken en zo, heel leuk! Otje heb ik nooit gelezen, maar we hebben het hier wel liggen als voorleesboek voor Juliette :-).

      Like

  4. ik ben duidelijk moe, want ipv boeken-gen las ik eerst boek-engen, en ik dacht ‘huh wat is dat’. 🙂
    Ik heb de reeks van Harry Potter ook heel graag gelezen. Om te zeggen welk boek mijn leven heeft beïnvloed, daar zou ik even moeten over nadenken…

    Like

  5. Ik denk dat ik thuis de grootste boekenwurm ben, maar boeken waren wel steeds aanwezig in huis en ook bij ons was een wekelijks bezoek naar de bib een gewoonte. Het hielp wel dat de neef van mijn papa een bib beheerde. Dat was echt zo’n stoffig ruikende bib, met veel hoekjes en verborgen plekjes, maar deze is helaas al lang verdwenen en geannexeerd in de saaie stadsbib.

    Qua leessmaak, die is doorheen de jaren eigenlijk weinig veranderd. Ik ben van kidsaf al een fantasy lezer en zal dat altijd wel blijven.
    Ook bij mij staat Harry Potter heel hoog, maar om eens iets anders te noemen zou ik “His Dark Materials” van Phillip Pullman durven noemen.

    Like

    • Oh, die stoffige bibs, dat was toch zalig hé? De geur van (oude) boeken, dat is pure nostalgie…
      Harry Potter moet hier zowat de enige fantasy zijn die ik graag lees / graag gelezen heb (maar dat is misschien ook omdat ik iets anders nog niet heb geprobeerd).

      Like

  6. Lezen is ook mijn favoriete hobby! Grappig hoe we in onze ‘jonge tijd’ boeken van dezelfde auteurs gelezen hebben 😀. Ik heb ongetwijfeld de boekenliefde van mijn papa overgekregen. Niets zo leuk als in een boekencocon kruipen.

    Like

    • Ik denk dat die auteurs eigen zijn aan onze generatie :-).
      De boekencocon is geweldig, maar ik geniet ook heel erg van nieuwe boeken zoeken, boekhandels bezoeken, snuisteren in de bib, lezen en luisteren en praten over boeken, …

      Geliked door 1 persoon

  7. Aaah die stempelkaartjes, heerlijk toch 🙂 Ik zat als kind al met mijn neus in de boeken. En eigenlijk heeft die leesmicrobe mij sindsdien nooit meer losgelaten. Omdat ik lezen zelf zo fijn vind, probeer ik dat ook over te brengen op Tuur. Door bijvoorbeeld elke avond voor te lezen, maar ook door hem maandelijks mee te nemen naar de bib. Fingers crossed dat het effect gaat hebben 😉

    Like

  8. Ik denk dat we hier een Potter-clubje kunnen oprichten 🙂

    De boekendief heb ik gelezen in een periode dat ik boeken verslond. Een boek uit, hup naar het volgende. Maar na dit boek wist ik het even niet meer. Wat kon je nog lezen na iets van zo’n bovenaardse schoonheid?
    Michael Morpurgo heeft soms ook zo’n effect van verbijstering bij mij.

    Wereldboekendag krijgt bij ons inderdaad te weinig aandacht. Mijn schoonbroer werkte in een Engelse school en daar kwam iedereen op wereldboekendag verkleed als figuur uit een boek naar school, leerkrachten en personeel inclusief. Zou verplicht moeten zijn op alle werkvloeren 😀

    Like

  9. Voor mij heeft “Stil, de kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen” van Susan Cain heel wat betekend, vooral op het vlak van mezelf aanvaarden zoals ik ben, ook al is dat op sommige vlakken anders dat vele anderen.

    Verder lees ik graag fictie die zich afspeelt in WOII, en dat zaadje is denk ik gepland in het eerste middelbaar, toen we Vlucht over de grens van Maria Jacques moesten lezen en zij hierover kwam spreken op school voor alle eerstejaars. Er kwamen nog twee vervolgdelen uit op dat boek, die ik ook erg graag las. Nadien volgden Oorlogswinter van Jan Terlouw, het dagboek van Anne Frank en andere boeken over haar leven, en de het biografische verhaal van Regine Beer, die ook op school kwam spreken en een grote indruk naliet.

    En wat leuk om nog eens terug te denken aan onze vroegere jeugdbibliotheek, waar in elk boek een kaartje zat, dat ze er uithaalden aan de balie en het boek dan noteerden op je eigen kaart. Het was zo’n oud pand in de rij, met die typische oude-boeken-geur, heerlijk! Tot een bepaalde leeftijd moest je er zo’n houten plankje nemen dat je op de plek van het boek moest stoppen als je een boek wilde bekijken. Jeugdsentiment!

    Like

    • ‘Stil…’ kon mij minder bekoren, maar het is ook alweer een tijdje geleden dat ik het boek las.
      En inderdaad, heerlijke nostalgie die oude bibliotheken! Dat houten plankje was er bij ons niet denk ik.
      Gisteren ging ik met J. nog eens naar de bib, en ik ontleende ’t Hooge nest voor mezelf, na jouw tip. Benieuwd naar!

      Geliked door 1 persoon

  10. De TED-talk van Susan Cain was het eerste wat ik ooit hoorde over wat introversie echt betekent, en ik was zo over de indruk van haar talk, dat ik meteen het boek las.

    Veel leesplezier met ’t Hooge Nest! Ik las de voorbije weken ook weer twee boeken die zich afspelen in de oorlog. De Nachtegaal van Kristin Hannah speelt zich af in Frankrijk en vertelt het verhaal van twee zussen die elk op hun manier de oorlog proberen door te komen en de moeilijke keuzes die ze hierbij vaak moeten maken. Hier en daar zaten er wel wat inconsistenties in de details (leeftijdsverschillen bv.), Ook vind ik het een kleintje om je personages op de cover op zijn minst dezelfde haarkleur te geven als je omschrijft in het boek 😉 Dat merk ik de laatste tijd wel vaker en daar stoor ik me wel aan. Leest die illustrator het boek niet, om de sfeer te vatten en dat soort details te weten? Of geeft de schrijver die niet op zijn minst mee? Of merkt de corrector of eindredactie van de uitgeverij dat niet op? Bizar vind ik dat. Het andere boek was Marja van Lies Bate en gaat over een Vlaams meisje dat naar Duitsland wordt gestuurd om er te gaan werken. De focust ligt hier vooral op goed versus kwaad en vooral hoe niet zwart-wit dit onderscheid in realiteit vaak is. Het is eigenlijk een jeugd/YA boek en leest erg vlot, in heel korte hoofdstukjes.

    Like

    • ‘De Nachtegaal’ staat nog op mijn lijstje; ik ben best wel grote fan van de boeken van Kristin Hannah!
      Inderdaad jammer als die details niet kloppen. Ik weet niet of ik er op zou letten, maar ik kan me grondig ergeren aan dt- of spellingsfouten in een boek. Het is nu alweer een tijdje geleden dat ik er vond, maar ik krijg daar dus echt kriebels van :-).

      Like

  11. Het was mijn eerste boek van Kristin Hannah, maar ik had wel al Firefly Lane op Netflix gezien. Welk boek van haar zou je nog aanraden?

    Inderdaad, ik vind dt- en andere spelfouten in boeken, kranten en tijdschriften ook erg vervelend. Deze week nog eentje tegengekomen in een boek. Ik blijf het bizar vinden, voor iemand die professioneel met taal bezig is. Meerdere mensen zelfs, want voor het gedrukt wordt, wordt dat boek toch nog nagelezen door mensen wiens job dat is, hoe kan het dat zij die fouten er niet uit halen? Ik zie soms ook van die slechte vertalingen, waar je aan de hand van de vertaling al kan raden wat er in het Engels moet gestaan hebben en wat er mis gegaan is bij de vertaling …

    Like

    • Het eerste boek van ‘Firefly Lane’ vond ik geweldig, het tweede een pak minder eigenlijk (de reviews ervan komen er binnenkort aan, ik las ze in april). ‘Aan het einde van de wereld’ vond ik ook een prachtig boek!
      Ja, over vertalingen hebben we het dan nog niet gehad :-).

      Like

  12. Hiervoor pas ik Sofie. Boeken lezen in geval van een burn-out, dat lukt met name in heel wat mindere mate. Ik heb daarmee vrede genomen. Het zelfhulpboek waarin ik momenteel bezig ben, is anderzijds wel een boek dat m’n leven aan het veranderen is.

    Like

      • Ik vind het zeker een interessante insteek Sofie hoe je het hier hebt aangekaart. Maar dus niet meer voor mij. Ook niet de vbc en neen ik vind dat niet erg. Oók die druk is eraf nu.

        Geliked door 1 persoon

  13. Wat een heerlijke blogpost. Ik blijf het super vinden dat één van mijn vriendinnen (die bibliothecaresse is ) jarig is op deze dag want dat past helemaal bij haar. Die kaartenbakken in de bibliotheek vond ik echt geweldig. Natuurlijk is het nu handiger doordat je zelfs van thuis uit het aanbod van de bibliotheek kan doorsnuisteren maar ergens is het toch ook een gemis. Voor mij hoorde dat echt bij de beleving van het naar de bibliotheek gaan. Ik heb er zelfs nog een tijdje mee gewerkt toen ik vrijwilligerswerk deed in de plaatselijke bib. Waar ik trouwens net als jij vrij snel door het kinder en jeugd aanbod heen was gelezen en daarom al wat sneller aan het adolescenten en volwassenen aanbod mocht beginnen. We zijn als kind wekelijks met mijn ouders naar de bib gegaan maar op mijn moeke na die af en toe met plezier een harlequin roman las ben ik de enige die veel en heel graag leest. Die veel is momenteel wat minder maar ik lees wel nog steeds graag.

    Like

    • Voor mij is thuis de catalogus raadplegen een deel van het plezier, maar zo even snuisteren tussen de rekken vind ik ook nog altijd leuk want dan ontdek je altijd weer iets nieuws. Zo leuk dat een vriendin in de bib werkt én op wereldboekendag jarig is!

      Geliked door 1 persoon

  14. goh welke boeken veranderden mijn leven? ‘k Had het er onlangs al een paar keer over, nu ik onze jongens in de bibliotheek ingeschreven heb, hoe ik als kind uren doorbracht in de bibliotheek. Ik mis echt met nostalgie die bibliotheek uit mijn kindertijd. Ik ben begonnen met lezen met Pietje Puk. Toen die hele reeks op was, ging ik naar de boeken van 2e leerjaar van zelfde schrijven en ontdekte ik Meester Pompelmoes. Tot mijn ontgoocheling kan ik die boeken niet meer delen met mijn kinderen: het assortiment lijkt zo gewijzigd.
    Maar wat heeft me echt leesverslaafd gemaakt als kind: de boeken van Averbode, van Lannoo en nog meest vanal Leminscaat: Thea Beckman wellicht het meest. Verslonden heb ik die boeken.

    ook ik ben compleet stilgevallen met lezen. ‘k Probeer het nu te herintroduceren in mijn leven. Maar ‘k lees liefst toch in mijn comfortzone: veel Jo Claes en Jodi Picoult de laatste jaren.

    Like

  15. O jaaa de kaartjes en de fichenbak! Ook leuk om te zien wie voor jou het boek al allemaal had gelezen, dat zou nu niet meer mogen, gdpr enzo :p Ik hield als kind & tiener ook ‘reviews’ bij, eerst met de hand, later op computer en dan afprinten, gelukkig, waardoor ik het allemaal nog heb, al doe ik er niks meer mee wel. We lazen wel zo dezelfde dingen, Marc de Bel was ik ook zot van 🙂

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.