Vorig jaar deelde ik een blogbericht over introvert zijn, vandaag schrijf ik over een ander persoonlijkheidskenmerk dat me nauw aan het hart ligt: hoogsensitiviteit.
Nog altijd vind ik het moeilijk en vreemd om labeltjes te plakken, maar als dingen zó herkenbaar zijn dat alle puzzelstukjes in mekaar vallen, dan kan zo’n labeltje alleen maar een steun zijn en rust brengen.
Tijdens mijn jeugd ben ik altijd een buitenbeentje geweest: ik zat heel vaak met mijn neus in de boeken, ik had een hekel aan (luide) familiefeesten, op kamp gaan vond ik vreselijk en ik was vrij emotioneel. Niet trunten waren woorden die ik vaak heb gehoord, en dat deed me nog verder in een hoekje kruipen.
Op kot gaan deed mij openbloeien, en leerde me meer contact zoeken met anderen. Maar toch voelde ik me anders.
Tijdens de laatste jaren van mijn hogere studies had ik een relatie met Maarten, die in Nederland woonde en toen in Noorwegen werkte. Hij was de persoon die mij dit boek in de handen stopte, omdat hij vond dat ik het toch maar eens moest lezen. Na het lezen van dat boek voelde ik me niet meer vreemd of anders, en leek het alsof alle puzzelstukjes in elkaar vielen. Ik vulde een zelftest in, en het resultaat was overduidelijk: ik ben hoogsensitief. Dat eindelijk weten heeft me veel rust gebracht.
Wat is hoogsensitiviteit?
In tegenstelling tot wat veel mensen lijken te denken, is hoogsensitieviteit geen ziekte of aandoening of afwijking, maar een persoonlijkheidskenmerk. Hoogsensitieve mensen hebben geen filter: alle geluiden, beelden, emoties (= prikkels) komen even hard binnen. Ik geef even een voorbeeld: op het werk kan ik even hard worden afgeleid door het getokkel op het toetsenbord van een collega, als door een voorbijrazende trein. Terwijl die collega mijn getokkel wellicht niet eens opmerkt, en het geluid van de trein ook al lang niet meer zal horen.
HSP’s (Hoog Sensitieve Personen) raken daarom vrij snel overprikkeld / overweldigd en hebben meer tijd nodig om die prikkels te verwerken.
Wat bij mij heel sterk aanwezig is, is het aanvoelen van stemmingen van andere mensen. Zo voel ik me heel erg opgejaagd als mensen in mijn omgeving gestresseerd zijn. Dan neem ik dat precies over.
Nog enkele dingen waarin ik mij helemaal herken:
- na een drukke dag / situatie heb ik extra veel tijd nodig om tot rust te komen, liefst helemaal alleen
- ik kan niet zo goed tegen fel licht en harde geluiden
- ik ben nauwgezet en perfectionistisch
- gewelddadige beelden (films, nieuws) probeer ik zo veel mogelijk te vermijden
- veranderingen vind ik niet zo leuk
- honger heeft een enorme invloed op mijn humeur
- ruzies en conflicten ga ik liever uit de weg
- ik kan heel snel en precies werken, maar als iemand op mijn vingers kijkt, dan maak ik veel meer fouten
Hoogsensitiviteit is een vloek en een zegen: sinds ik weet dat ik HSP ben, kan ik veel eigenschappen op een positieve manier inzetten, maar het is niet altijd even makkelijk. Gelukkig heb ik heel wat hoogsensitieve vriendinnen, en doet het wel deugd om je niet anders te moeten voordoen of zo, of te weten dat zij wel snappen wat er in je om gaat.
Hoogsensitief ouderschap
Het ouderschap, dat zijn véél extra prikkels en sterke emoties. Prikkels die je niet altijd kan inschatten, en de noodzakelijke recuperatierust kan je ook niet altijd inplannen. Plots moet je er 24/7 zijn voor iemand anders, en wordt de zorg voor jezelf op een héél laag pitje gezet. Vier jaar nadat ik aan het strugglen was het het prille ouderschap (daar schrijf ik binnenkort nog eens een aparte blogpost over), zag ik een aankondiging van een nieuw boek: Hoogsensitief ouderschap.
Als jonge ouder wil ik – naast alle andere rollen – ook het ouderschap heel erg goed doen, en net dan is de balans vinden geen eenvoudige opdracht. Ik ben nog altijd heel erg zoekende, en daarom was ik heel benieuwd naar dit boek. Voor mezelf maar ook voor Juliette. Ik ben er niet zeker van als zij ook hoogsensitief is (want dit kenmerk is wel degelijk erfelijk), maar ik merk wel subtiele signalen: ze kan niet goed tegen harde geluiden (als ik stofzuig doet ze een koptelefoon op, en als de grasmaaier op staat, moet het raam dicht), en ze raakt ook snel overstuur als we onze stem verheffen. Met de weg die ik heb afgelegd en mijn eigen ervaring, hoop ik dat het voor haar een makkelijker traject zou worden!
Over het boek
Hoogsensitief ouderschap is geen boek over opvoeding, maar een boek voor ouders die hoogsensitief zijn en dus goed voor zichzelf moeten blijven zorgen.
De schrijfster van het boek, Bieke Geenen, is zelf HSP en heeft een hoogsensitieve zoon en een niet-HSP man en dochter. In het boek beschrijft ze hoe hun gezin werkt, en hoe dat vaak met vallen en opstaan is.
De ondertitel van het boek is ‘Zo blijf je als hoogsensitieve ouder in balans’, en dat is waar het om draait: balans vinden. Want als HSP’s balans vinden, hebben ze minder ‘last’ van hun hoogsensitiviteit.
Als HSP zijn er verschillende valkuilen: Bieke noemt deze de 9 triggers die ons uit balans kunnen brengen. Enkele voorbeelden: onbegrip, onrechtvaardigheid, conflict, overprikkeling. Rond deze triggers is het boek opgebouwd, en elke trigger krijgt een eigen hoofdstuk. Daarin geeft Bieke heel wat handvaten mee om concreet aan de slag te gaan.
Voor mij was het boek, naast heel informatief en herkenbaar, ook heel praktisch. Het was het eerste boek waarbij ik mezelf moest tegenhouden om niet heel veel zinnen te markeren. Ik heb het boek na weken stukjes en beetjes lezen uit, maar ik ga het zeker nog eens opnieuw lezen, met een potlood bij de hand. Er waren ook heel veel zaken die ik niet meteen aan hoogsensitiviteit linkte, en dat vond ik heel boeiend (vb. de angst voor conflicten, people pleasing, …).
Dit boek is absoluut geen zwaar boek, ik vind het heel toegankelijk en zelfs laagdrempelig. Ideaal ook om te laten lezen door je omgeving, zodat die beter begrijpen wat er in jouw (soms overvol) hoofd omgaat.
Nog een plus is de mooie en rustige lay-out: informatieve teksten worden afgewisseld met ervaringen, tips en quotes. Ik ben grote fan van de kleurcombinatie roestbruin/donkerblauw/mint!
Tip: luister zeker ook eens naar de podcast over hoogsensitief ouderschap van Radio Mama!
Meer lezen?
***
Disclaimer: ik kreeg dit boek toegestuurd als recensie-exemplaar. Ik kocht het boek dus niet zelf, maar alles wat hierboven geschreven staat is mijn eigen, eerlijke mening.
Hoogsensitief ouderschap
auteur: Bieke Geenen
uitgeverij: Lannoo
272 blz.
€ 21,99 (e-book € 15,99)
***
fiekefatjerietjes 
Ik merk steeds meer dat mijn oudste hoogsensitief is. Hier heeft ook moeite met veranderingen, teveel prikkels, is eerder verlegen en heeft tijd nodig om los te komen als we ergens zijn… Als ik erover ga nadenken, dan heb ik het misschien ook wel. Maar zeker ben ik nog niet echt, want veel dingen heb ik niet of niet zo erg… Ik las al “Mijn kind is hoogsensitief” van Ilse Van Den Daele en vond dit wel een goed boek. Maar ben nog meer op zoek naar praktische tips.
LikeLike
De schrijfster van dit boek kwam pas achter haar eigen hoogsensitiviteit door de ‘diagnose’ van haar zoon. Hoe kinderen toch spiegels kunnen zijn hé?
Ik zou je dit boek dan echt wel aanraden, ik vond het een heel praktisch boek!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is fijn. Dan ga ik het zeker eens lezen. Bedankt :-)!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben er na 32 jaar pas achtergekomen door de webinar van deze auteur te zien. Was een serieuze eye-opener. Ik heb het boek gekocht, maar ben er precies nog niet klaar voor om het te lezen, dat gaat enorm confronterend worden voor mij. Ik heb nog maar net de diagnose introvert aanvaard en nu krijg ik dit weer op mijn bord 😀
LikeLike
Oh, dat moet inderdaad een serieuze eye-opener geweest zijn! Het is een hele zoektocht, en ik ben blij dat ik die heb kunnen aanvatten voor we kinderen hadden.
Ik vond het boek vooral herkenbaar, en troostend op één of andere manier (als in: je bent niet alleen!). Veel leesplezier, ik hoop dat je er veel aan zal hebben!
LikeLike
Ik twijfel er niet aan dat ik hoogsensitief ben. Op de gekende zelftest, scoorde ik bijzonder hoog en toen ik erover las, was het een en al herkenbaarheid. Ik heb zelf geen kinderen, zoals je weet, omdat ik geen diepe kinderwens heb. Ik vermoed dat het feit dat ik nu al constant overprikkeld ben, daar eveneens mee te maken heeft. Ik heb veel bewondering voor de mensen die het toch aandurven, het moet echt niet simpel zijn.
LikeLike
Ik begrijp je helemaal! Eerlijkgezegd had ik bij de kinderwens niet meteen stilgestaan bij alle extra prikkels. De overprikkeling is veel vaker aanwezig dan vroeger, maar we hebben gelukkig wel een vrij rustig kind (nu toch, de eerste maanden waren iets anders). Het moeilijkste vind ik vooral dat je niet je rust kan nemen wanneer je dat nodig hebt, wat er is altijd iemand die je nodig heeft. Dus ik probeer kleine momentjes te zoeken, of extra te genieten van de zeldzame momenten waarop ik helemaal alleen ben. Voor Corona was dat steeds op woensdagvoormiddag (ik werk 4/5 en Juliette gaat al naar school), maar dat is al maandenlang niet meer zo. Achteraf gezien denk ik altijd wel: hoe heb ik dat in godsnaam gedaan / overleefd? En dan denk ik vaak dat een mens toch altijd sterker is dan gedacht…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben ook hoogsensitief en ik moet zeggen dat het me soms wat angst aanjaagt dat ik binnenkort een baby krijg en dat dat extra veel prikkels met zich zal meebrengen. Ik ben bijvoorbeeld heel “bang” voor de bevalling (pijn, onbekende mensen om me heen, niet weten wat er allemaal gebeurt) en de korte periode erna waarin iedereen wil langskomen en de baby wil zien. Ik wil op voorhand al onder mijn dekbed kruipen :p
Bedankt voor het delen van dit boek, ik ga het op mijn lijstje zetten!
LikeLike
Oh, dan ga je vast veel hebben aan dit boek! Ik had ‘m graag vier jaar geleden al kunnen lezen :-).
Wat de bevalling betreft: ik vond dat allemaal best meevallen. Ik heb me er natuurlijk niet zo op kunnen voorbereiden (zo kon ik o.a. geen prenatale lessen volgen omdat ik platte rust moest houden), en ik vond dat een voordeel. Ik heb me overgegeven aan het moment zelf, en eerlijkgezegd boeide het me totaal niet wie er allemaal rondom ons was. Je zit zo in je eigen bubbel, dat de rest er niet toe doet.
En het kraambezoek: je kan toch gerust zelf aangeven dat je dat wat later wil? Eerst wat bekomen, en de rest komt later wel. Veel mensen zullen dat wel begrijpen, toch?
LikeLike
Ik weet al sinds mijn 16 denk ik dat ik HSP ben, dus al zes jaar. Wat jij vertelt over niet trunten en boeken lezen zijn enorm herkenbaar. Ik werd als kind gepest en dat trok ik me enorm aan. Maar later ontdekte ik boeken en die werden mijn beste vrienden. Net als jij voelde ik me ook al heel mijn leven anders, maar nu ga ik er meestal wel goed mee om. Ik heb ook mijn valkuilen, maar die heeft iedereen.
LikeLike
Ja, ik probeer het ook het grootste deel van de tijd als een positieve eigenschap te zien. Wat ik het fijnste vind zijn de andere HSP’s in mijn omgeving (en dus ook lezers van mijn blog <3), waardoor het minder alleen voelt :-).
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben volgens mij ook wel hoogsensitief, ook al scoor ik niet echt hoog op de zelftest. Ik twijfel zelf nog of ik kinderen wil. Ik vind kinderen heel leuk en lief maar als ik bij een vriendin ben geweest die kinderen heeft (en die op dat moment thuis waren) ben ik altijd zo moe en heb ik tijd nodig om te “bekomen” dus weet niet of het iets voor mij is om zelf kinderen te hebben.
LikeLike
Ze kosten wel energie, die kleintjes. Hier blijft het, om veel redenen, bij ééntje. En daar zit de hoogsensitiviteit ook wel voor iets tussen denk ik, want ik heb géén idee hoe ik rust zou moeten vinden met meer dan één. Gelukkig is J. best een rustig kindje, en begrijp ik haar gedrag goed en weet ik wanneer ze rust nodig heeft. Het is een zoektocht, en ik vind het nu ook veel makkelijker dan tijdens de babyperiode.
LikeLike
Ik heb nog nooit een test of zo gedaan, maar ik herken me wel in al die eigenschappen, dus waarschijnlijk ben ik ook een HSP. Mijn probleem is eerder de onbegrip van de omgeving. Die vinden dat je alles (normaal) moet kunnen, maar vooral lawaai is voor mij funest. Momenteel ben ik een paar van zulke boeken aan het lezen, en moet een goed levensplan maken, want door de lockdown met homeoffice van mijn partner ben ik een beetje in de verdrukking gekomen. Maar dat lossen we wel weer op. Overigens zie ik in HSP ook wel positieve kanten.
LikeLike
Onbegrip is ook één van de triggers in het boek, en dat is ook gewoon een moeilijke. Hoogsensitiviteit is een eerder onbekend begrip, en veel mensen vinden het een negatieve eigenschap. Maar dat is het helemaal niet! Ik las vorig jaar ‘Hoogsensitief @ work’, en daar stonden echt goeie tips in om je op je werk te organiseren en hoe je met alles om kan gaan. En ook een hoofdstuk voor managers, waarom HSP’s toch wel goeie werknemers zijn. Zeker een aanrader!
LikeLike
Dit boek lijkt mij ook wel wat. Ik worstel vanwege de coronacrisis vooral met het feit dat ik echt nooit meer alleen thuis ben. En daar heb ik zo’n enorm verlangen naar, om even helemaal alleen te zijn en tot mezelf te komen.
LikeLike
Heel erg herkenbaar! De afgelopen weken was Juliette af en toe bij onze ouders, en die tijd alleen doet me beseffen hoe hard ik in het rood ben gegaan door altijd en overal niet alleen te zijn.
Hopelijk heb jij ook enkele momentjes alleen in het vooruitzicht? Zorg goed voor jezelf!
LikeLike
[…] Over dit boek schreef ik een aparte review. […]
LikeLike
Als ik zo de kenmerken lees van HSP die je hier aanhaalt dan ben ik dat misschien ook wel! Ik ga zeker het boek van Elaine N. Aron eens lezen, voor Hoogsensitief Ouderschap is het nog te vroeg ;). Eigenlijk wel een zeer mooi cadeau van je ex-lief om je een boek aan te raden dat je zoveel inzicht in je zelf heeft gegeven!
(Ik ben mijn blogachterstand wat aan het wegwerken ;))
LikeLike
Toen ik het boek las, hadden we een relatie. Confronterend met momenten, zo twee HSP’s samen :-).
Veel leesplezier met het boek, ik ben benieuwd of het voor jou herkenbaar zal zijn!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet niet zeker of ik hoogsensitief ben, al vermoed ik van wel. Er zijn echt wel veel herkenningspunten en degene die tegen puur HSP spreken doen mij vooral vermoeden dat ik HSP HSS ben (hoogsensitief & high sensation seeker), want als ik daarover lees, dat klopt echt helemaal. Bedankt ook voor de Hoogsensitief @ work tip hier in de reacties; die van het ouderschap ga ik misschien binnen een aantal jaar nodig hebben, maar die over werk ga ik snel bestellen 🙂
LikeLike
Die over werk is ook keihard de moeite! Veel leesplezier ermee :-).
LikeGeliked door 1 persoon
[…] / GEKEKEN NAAR een webinar van Mama Baas over Hoogsensitief Ouderschap. Ik las ook al het boek van Bieke Geenen, en beiden waren een feestje van […]
LikeLike
Ik ben er eigenlijk nog altijd niet uit of ik hoogsensitief ben of niet. Ik heb veel kenmerken wel maar ook heel veel niet. Zo ben ik bv. heel gevoelig voor de stemming van anderen maar ik heb dan weer weinig last van felle lichte ofzo. Ik heb het er met de psycholoog ook al eens over gehad maar ze ging er niet echt op in toen omdat het probleem ergens anders lag.
LikeLike
Er zijn veel labeltjes en hokjes hé… Bij mij was het vrij duidelijk, ik heb het nooit moeten laten vaststellen of het in twijfel getrokken eigenlijk. Alleen jammer dat ik het pas zo laat wist, het had me veel onzekerheid bespaard anders denk ik…
LikeGeliked door 1 persoon
[…] er heel veel herkenning uit haal. Hier op de blog kwam al een boek over introversie aan bod, en ook eentje over hoogsensitief ouderschap. Het boek ‘De introverte moeder‘ van Shirley Visser is een beetje een combinatie van […]
LikeLike