Verbeelding Book Challenge 2020 | uitgelezen in mei

Voor de zesde keer op rij neem ik dit jaar deel aan de Verbeelding Book Challenge. Want: lezen is geweldig en #nevernotreading en al.
Heel wat volgers hier zijn ook boekenverslinders, dus daarom blijf ik maandelijks leesupdates delen.

Het eerste boek las ik grotendeels in april, en daarnaast las ik in mei nog 2 boeken:

Mijn leven na jou (Katherine Center) – 4*

Het leven lacht Margaret Jacobsen toe. Ze is net afgestudeerd, heeft nu al een geweldige baan, en haar vriend Chip is alles wat ze maar kan wensen. Maar op de dag dat al Maggies dromen uit lijken te komen, begint een nachtmerrie: Chip, een jonge piloot, neemt haar mee in een vliegtuig om haar hoog in de lucht een aanzoek te doen. Maar het vliegtuig crasht. Chip heeft geen schrammetje, Maggie een dwarslaesie…
Als Maggie bijkomt in het ziekenhuis, hoort ze dat ze misschien nooit meer zal kunnen lopen, en dat is het begin van een lange weg, vol tegenslagen, maar ook vol hoop. Ze leert dat de nieuwe Maggie misschien anders is dan ze zich had voorgesteld, maar dat ze sterker is dan ze ooit had kunnen denken, en dat je steun en liefde op de meest onverwachte plekken kan tegenkomen.

Heel graag gelezen, wel een beetje voorspelbaar, maar dat gaf in dit boek echt niet. Nog een pareltje uit de #nevernotreading-nieuwsbrief van Kelly. Ik kan iedereen aanraden daarvoor in te schrijven, mocht je dat nog niet hebben gedaan!

27. Een boek dat zich afspeelt in meer dan één continent

Op aarde schitteren we even (Ocean Vuong) – 3*

De debuutroman van de dichter Ocean Vuong is een schokkend familieportret en een indringend relaas van een eerste liefde, waarin de bezwerende kracht van taal en verhalen wordt aangewend als middel om te overleven en kloven te overbruggen.
Op aarde schitteren we even is een brief van een zoon aan zijn moeder die niet kan lezen. De schrijver van de brief, de achtentwintigjarige Hondje, legt een familiegeschiedenis bloot die voor zijn geboorte begon – een geschiedenis waarvan het brandpunt in Vietnam ligt. Daarnaast verschaft hij toegang tot delen van zijn leven waar zijn moeder nooit van heeft geweten, en doet hij een onvergetelijke onthulling. De roman is behalve een getuigenis van de problematische maar onmiskenbare liefde tussen een alleenstaande moeder en haar zoon, ook een genadeloos eerlijk onderzoek naar ras, klasse en mannelijkheid. Op aarde schitteren we even stelt vragen die centraal staan in het Amerika van nu, dat ondergedompeld is in verslaving, geweld en trauma. Het is een roman vol mededogen en tederheid over de kracht van je eigen verhaal vertellen en over de vernietigende stilte van niet gehoord worden.
Met verbluffende urgentie en elegantie schrijft Ocean Vuong over mensen die klem zitten tussen onverenigbare werelden, en onderzoekt hij hoe we elkaar kunnen genezen en redden zonder te verloochenen wie we zijn. De vraag hoe we moeten overleven, en hoe we daar een soort vreugde aan kunnen ontlenen, is de drijvende kracht van de belangrijkste debuutroman sinds jaren.

Dit boek, waar ik veel van verwachtte, begon veelbelovend, maar kon me niet meeslepen. Ik begon enkele maanden geleden te lezen in dit boek, maar legde het even opzij omdat ik het te zwaar vond en ik mijn hoofd er in deze hectische periode moeilijker bij kon houden. In mei pikte ik het weer op, en ik heb me toch een beetje door het verhaal moeten worstelen. Enkele keren twijfelde ik om het weg te leggen, maar het einde vond ik dan weer iets beter.

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge 2020 afstrepen.

Bult (Marieke De Maré) – 5*

Een kleine heuvel.
Aan zijn voet stond een bordje. BULT.

BULT was graag een symmetrische, koepelvormige verheffing in het landschap geweest.
Maar dat was hij niet.
Bult was een grillige bult.
Met één zachte helling.

Een jonge vrouw, een oude vrouw en een lange, slanke man wonen op Bult. Tijd gaat voorbij terwijl ze taart eten, soep koken, met de hond wandelen, knikkeren of hun haag knippen. In alles wat ze (niet) doen, gaat het heel vaak over de dood. Meer bepaald over het doodgaan van moeders, die wonderlijke wezens waaruit we voortkomen en waarmee we tegen wil en dank zijn verbonden.
Een weemoedig, melancholisch, soms grappig en onthecht verhaal waaruit een groot verlangen spreekt om ergens mee in het reine te komen, en dat je dat alleen moet doen.
‘Bult’ gaat over een verlangen naar (on)troostbaarheid.

Dit boek vond ik toevallig tussen de nieuwe boeken in het aanbod op Kobo Plus. Ik was verbaasd dat het zo’n dun boekje was, en was weggeblazen door de eenvoud en de schoonheid van het verhaal. Soms bijna banaal, maar zo puur en zo veel emoties. Dit boek voelt aan als een mix tussen een roman en een poëziebundel. Een schitterend debuut!

Met dit boek kon ik geen puntje van de Verbeelding Book Challenge 2020 afstrepen.

***

Tussenstand Verbeelding Book Challenge: 10/30
Tussenstand Goodreads Reading Challenge: 20/35

***

Wat lazen jullie in mei?
En hebben jullie nog leestips of must-reads?

***

Lees ook

• Mijn overzicht van de Verbeelding Book Challenge
• Verbeelding Book Challenge 2020 | uitgelezen in januari
• Verbeelding Book Challenge 2020 | uitgelezen in februari
• Verbeelding Book Challenge 2020 | uitgelezen in maart
• Verbeelding Book Challenge 2020 | uitgelezen in april

Vriendjes worden op Goodreads? Hier kan je mijn profiel vinden!