Over introvert zijn

Introvert of extravert, de meeste mensen weten voor zichzelf wel onder welk label ze te plaatsen zijn. Ook al bestaan er geen 100% introverten of extraverten, iedereen kan zichzelf wel in (de buurt van) één van deze twee uitersten vinden.
Zelf ben ik introvert, al heb ik daar vroeger nooit vaak bij stilgestaan. Pas tijdens mijn hogere studies, toen ik ook meer te weten kwam over hooggevoeligheid, vielen veel puzzelstukjes op hun plaats.

Ik heb nog niet zo veel boeken gelezen over introversie (behalve dan ‘Stil‘ van Susan Cain). Een tijdje gelezen zag ik in een nieuwsbrief van een uitgeverij het boek ‘Sorry dat ik te laat ben, maar ik wilde niet komen‘ van Jessica Pan voorbij komen, en het boek sprak met meteen aan. De voorbije jaren lees ik graag boeken over persoonlijke ontwikkeling, omdat ik er veel van opsteek.

Over het boek

Wat gebeurt er als een verlegen introvert een jaar lang gaat leven als een enthousiaste extravert?
Jessica Pan gaat het onderzoeken.
Toen Jessica werkeloos en zonder vrienden thuis op haar vaste plekje op de bank zat, vroeg ze zich af of haar leven er anders uit had gezien als ze wat meer open had gestaan voor nieuwe ervaringen. Als ze vaker nieuwe mensen had leren kennen, in plaats van dat ze altijd haar huis boven boven de pub had verkozen.
Dus deed ze wat ieder weldenkend mens zou doen; ze dwong zichzelf om een jaar lang als een extravert te gaan leven. Dit stond er op haar lijst: optreden in een comedyclub, alleen op vakantie gaan, praten met vreemden in het ov… Ze had meteen spijt.
Sorry dat ik te laat ben, maar ik wilde niet komen volgt het hilarische, ongemakkelijke en soms pijnlijke jaar van Jessica Pan, die verslag doet van de extraverte wereld aan alle introverten hier.
Is het leven daadwerkelijk makkelijker voor extraverte mensen? Of is het de nachtmerrie die Jessica altijd dacht dat het zou zijn?

Het boek vertelt het verhaal van de schrijfster, Jessica, die wou weten of je als introvert extravert kan worden, door een jaar lang de grenzen op te zoeken en erover te gaan. Dingen die je als introvert zou vermijden, die zou ze gaan doen. Veel van de dingen die ze deed, bezorgden me al kriebels…

Op sommige momenten heb ik getwijfeld om het boek weg te leggen, maar ik heb toch doorgezet omdat het zo’n eerlijk verhaal is. Het boek leest vlot, en is bij momenten ook wel grappig. Het boek ging vooral over de persoonlijke ervaring, en dat uit je comfort zone komen je best wel goed kan doen. Ik miste wel wat meer achtergrond over introversie, of concrete tips.
De conclusie voor mij is dat ik niks aan mijn introversie wil veranderen. Ik ga het ook voor niemand verbergen. Soms gebeurt het zelfs dat ik mensen zeg dat ik introvert ben, om mijn gedrag of reactie in een bepaalde situatie te plaatsen. Introvert, and proud of it!

Over introvert zijn

Yesssss! #introvert #introvertlife #introvertproblems Credi
(bron)

In de inleiding van dit blogbericht gebruikte ik het woord ‘label’ al. Misschien een ongelukkige woordkeuze, want veel mensen houden niet van labels of hokjes. Maar voor mij persoonlijk heeft het weten dat ik introvert (en hooggevoelig) ben, me een heel stuk vooruit geholpen; ik begreep mezelf ineens een heel stuk beter.

Een interessante test, die verder gaat dan introvert of extravert, is de Myers-Briggs test. Deze test verdeelt mensen onder in 16 types, en ik vond het resultaat behoorlijk ‘nagel op de kop’. Ik heb deze test ingevuld, en kwam uit op ISFJ (introverted / sensing / feeling / judging). Heel verrijkend!

Nog even een bemerking: veel mensen verwarren introvert zijn (ten onrechte!) met verlegen zijn, of gevoelig zijn of asociaal zijn. Ik had die discussie onlangs met mijn broer, naar aanleiding van een externe evaluatie op het werk. Daarin haalde ik zelf aan dat ik introvert ben, en heel gevoelig ben aan allerhande prikkels, en dat ik liefst alleen werk om me ten volle te kunnen concentreren. De externe evaluator haalde toen zelf aan dat introvert zijn niks met veel of weinig praten of sociale vaardigheden te maken heeft.

Veel mensen weten wel wat introvert zijn inhoudt, maar hieronder even een lijstje van de ‘eigenschappen’ die op mij van toepassing zijn:

  • Ik spreek niet graag in / voor een grote groep. In kleinere groepjes (en dan bij voorkeur mensen die ik ken en waarbij ik me op mijn gemak voel) kan ik wel een behoorlijke spraakwaterval zijn.
  • Ik sta niet graag in het middelpunt van de belangstelling.
  • Van veel mensen om me heen raak ik uitgeput. Om terug te kunnen opladen moet ik alleen zijn.
  • Ik ben graag alleen, en liefst is het dan helemaal stil (geen radio of tv).
  • Een rustige avond thuis geeft me meestal veel meer energie dan ergens naartoe moeten gaan.
  • Het is niet omdat ik introvert ben, dat ik me afzonder en nergens naartoe ga. Als ik dat wel doe, heb ik denk ik meer tijd nodig dan iemand extravert om alle prikkels en indrukken van die middag/avond/dag te verwerken, en lukt het me moeilijk om in slaap te vallen.
  • Veel van mijn hobby’s passen bij introvert zijn: boeken lezen, schrijven, tekenen, …
  • Onbekenden aanspreken ga ik niet snel doen, behalve als het niet anders kan.
  • Oppervlakkigheid, daar hou ik niet van. Mijn voorkeur gaat naar diepgaande gesprekken.
  • Ik heb een hekel aan de telefoon opnemen. Doe maar een berichtje of een mail. Liever schrijven dan spreken dus.

***

Disclaimer: ik kreeg dit boek toegestuurd als recensie-exemplaar. Ik kocht het boek dus niet zelf, maar alles wat hierboven geschreven staat is mijn eigen, eerlijke mening.

Sorry dat ik te laat ben, maar ik wilde niet komen
auteur: Jessica Pan
uitgeverij: Lev
336 blz.
€ 20,99 (e-book € 12,99)

***

Zijn jullie introvert of extravert? Hebben jullie daar al boeken over gelezen? Bevindingen of aanraders lees ik graag in de comments!

49 gedachtes over “Over introvert zijn

  1. Zo ontzettend herkenbaar! Ik ben soms gefrustreerd door het feit dat bepaalde dingen mij meer energie kosten, maar ik zal ermee moeten leren leven en probeer alvast milder voor mezelf te zijn. Dat van niet graag telefoneren, dat had ik trouwens nog niet met introvert zijn gekoppeld. Maar het klopt wel, ik heb ook een gloeiende hekel aan telefoneren.

    Like

  2. Dat lijkt me wel een interessant experiment! Ik ben ook introvert. Ik herken mij in de meeste dingen die je opnoemt, al hangt het soms wel van de omstandigheden af. Ik laat mijn telefoon geregeld overgaan naar voicemail als ik geen zin heb in opnemen, ook als ik hem gewoon in mijn handen heb.

    Like

  3. Ik ben zelf ook introvert. Vroeger dacht ik dat ik tussen beide vakjes in viel en van elk een beetje had maar de balans weegt duidelijk door naar introvertie. Ik spreek liefst met één persoon of twee af in plaats van met een grote groep mensen vermits dat laatste echt veel energie vraagt. Iets moeten presenteren voor een publiek vond ik vroeger al verschrikkelijk en nu zou ik het zelfs nog erger vinden. Eigenlijk vind ik het wel jammer dat sommigen het nog steeds linken aan asociaal zijn want dat is iets helemaal anders.

    Like

  4. Absoluut introvert. Al heb ik wel een tijd geleefd als extravert en heeft dat me een burn-out opgeleverd. Lessen geleerd! Veel artikels al over gelezen, boeken blijken niet zo makkelijk te vinden. En dat testje ga ik ook eens doen!

    Like

    • ISFJ in the house! Heb een paar jaar geleden via het werk die test gedaan. Het enige waar ik echt mee worstel als introvert is het moederschap, daar schreef ik eerder al over op mijn blog. Zéker als je extraverte kinderen hebt, is dat een onwaarschijnlijke uitdaging.

      Like

      • Haha, welcome to the club! 🙂
        Ik weet nog niet zo goed als J. introvert of extravert is. Ze heeft een gevoelig zieltje, maar kan behoorlijk druk en luid doen. Het moederschap als introvert, dat is inderdaad een uitdaging. Momenteel doet J. een dutje, en dan voel ik mijn batterij beetje bij beetje weer opladen. Ik vraag me al af hoe ik het evenwicht zal vinden eens ze geen dutjes meer wil doen…

        Like

    • Ja, ik mag er niet aan denken dat ik het experiment zou moeten doen! Ik ben naast introvert ook hooggevoelig, en dat heeft me nog het meeste over mezelf geleerd. Maar helaas is het niet altijd gemakkelijk om te ‘overleven’ in een maatschappij die gericht is op extraverte en minder gevoelige mensen…

      Like

  5. Ik klasseer me ook als introvert om de reden dat ik wel perfect een training kan geven met onbekenden of kan socialisen op een receptie waar ik niemand ken enz…maar dat het me moeite kost, dat ik me in die rol moet duwen en nadien weer moet opladen in alle rust. Even bekomen zoals je zegt. Nu ik kinderen heb, merk ik na verloop van jaren dat ik minder en minder sociale activiteiten doe maar in vrije tijd meer de natuur in trek en minder prikkels zoek. Wellicht krijg ik er al voldoende spontaan door mijn kinderen :D.

    Liever berichtjes dan telefoon: zo herkenbaar. En het valt me ook op dat meese mensen hier reageren als introverten…zouden we ook allemaal graag liever bloggen om die reden?

    In elk geval heb ik er nog geen boeken over gelezen. Ik heb daar ook compleet geen behoefte aan. Teveel zelf-analyse is dan weer niet aan mij besteed.

    Like

    • Ja, er zijn veel dingen die mij ook lukken, maar die me achteraf enorm leeggezogen hebben. Sinds J. geboren is, zoeken wij ook vaker de rust op door thuis te blijven, of door rustige omgevingen te zoeken.
      Het is mij inderdaad ook al opgevallen dat veel bloggers introvert zijn. Volgens mij is dat geen toeval 🙂

      Like

  6. Hier een extravert ESFJ. Maar ik kan evengoed genieten van bepaalde zaken die jij omschrijft. Ik reageerde al eens op een soortgelijk blogartikel, dat ik als extravert ook goed match met punten van introverten. Ben héél graag alleen, ook zonder muziek of radio en het geeft me energie. Maar ikzelf neem wel makkelijk de telefoon, praat makkelijk tegen een vreemde in de supermarkt (wat mijn kinderen niet zo leuk vinden),…
    Lang uitgaan is dan weer niet aan mij besteed, liever op het gemak thuis.
    Ik denk dat je op veel zaken niet 1 etiket kan kleven, iedereen is anders, met elk onze gaven en fouten en specifieke kenmerken.

    Like

    • Niemand is zuiver intro- of extravert hé. En ik denk dat je ook wel kan veranderen. Naar aanleiding van deze blogpost had ik een discussie met mijn man (ja, hij leest ál mijn berichten en geeft dan commentaar). Volgens hem is hij door de jaren heen zelf extraverter geworden, terwijl volgens mij je je intro- of extraversie behoudt, maar je er anders of beter mee leert omgaan. Je zelfvertrouwen kan wel groeien denk ik, maar ik vind het moeilijk om al die begrippen en kenmerken van elkaar af te lijnen. Dan zijn het weer te veel etiketjes 🙂

      Like

      • Dat je kan veranderen of liever “evolueren” daar geloof ik sterk in. Dat is een feit. Ouder worden is voor mij ook groeien, wijzer worden, een grotere bagage krijgen en dus evolueren en veranderen. De grote lijnen zullen we hetzelfde blijven qua karakter. Het kan denk ik echter wel dat iemand extraveter of introveter geworden is. Ikzelf ben introveter geworden met verouderen. Maar idd, laten we niet teveel etiketten opkleven, maar vooral onzelf zijn 🙂

        Like

      • Dat we veranderen, dat is zeker. Ik ben énorm opengebloeid tijdens mijn opleiding aan de Hogeschool. Maar echt extravert ga ik toch nooit worden. Onszelf blijven, dat is een goed plan!

        Like

  7. Ja hoor, nog een introverte schrijver hier. Die aversie van telefoneren is ook heel herkenbaar… mijn familie en vrienden weten inmiddels wel al dat “anders bel je hen toch gewoon even op” als respons een “hm ja, dat kan ook nog” oplevert dat éigenlijk betekent “nee, dat ben ik absoluut niet van plan, liever erger ik mij er twee weken aan dat ze mijn mail niet beantwoorden”.

    Ik ben ook niet van de labeltjes, maar ik moet zeggen dat het in dit geval wel helpt om mezelf en mijn noden serieus te nemen. Er zijn dingen die ik wel degelijk wil doen, maar die mij veel energie kosten. Dan moet ik er daarvan in één weekend niet twee achter elkaar plannen (en eigenlijk zelfs geen twee in twee opeenvolgende weekenden), anders pleeg ik roofbouw op mezelf. En het labeltje helpt inderdaad ook wel eens om een weigering om aan iets mee te doen zó over te brengen dat het voor anderen niet voelt als een afwijzing.

    Like

    • Helemaal eens met wat je schrijft! Het ‘label’ helpt je om jezelf te leren kennen, en te begrijpen hoe je ‘werkt’ en wat je nodig hebt. Of ook om anderen inzicht te geven in hoe je bent en hoe ze met jou kunnen omgaan als je overprikkeld bent.
      Onlangs had ik het er nog over met een collega: zij werd een beetje onrustig van het feit dat ze dat weekend nog geen plannen had voor vrijdagavond, want zij willen én vrijdagavond én zaterdag én zondag plannen maken. Terwijl ik één activiteit op het ganse weekend eigenlijk al voldoende vind. Als ik té veel plan, moet ik het achteraf ook vaak bekopen…

      Like

  8. Mooie post. Ik zit hetzelfde ineen. Ik ben vooral tegen mijn eigen introvert zijn aangelopen met mama te worden. Plots ben je nooit meer alleen. En idem met de hooggevoeligheid. Het boek van Susan Cain was een echte eyeopener. Net als de Myers-Briggs-test die je aanhaalt (INFP :)).

    Like

    • Ja, met dat nooit meer alleen zijn heb ik het ook best lastig. Zo is er bijna geen momentje rust meer tussen gaan werken en het huishouden (voor J. geboren was rustte ik even een kwartiertje uit als ik thuis kwam, voor ik aan het eten begon). Ik ben ook blij dat ik de boeken heb gelezen en de tests heb gedaan. Veel mee bijgeleerd over mezelf 🙂

      Like

  9. Mooi geschreven! Ik ben net iets meer introvert dan extravert, denk ik 🙂 Want sommige typisch introverte dingen herken ik heel erg (wel veel babbelen in een groep mensen die je kent, maar geen woord zeggen op networking events, tijd alleen nodig hebben enzo), maar tegelijk hou ik bijvoorbeeld wel heel erg van presenteren, wat dan weer eerder extravert is.
    Dat boek lijkt mij wel interessant, maar toch vraag ik mij af waarom je jezelf als introvert zo hard zou pijnigen 🙂

    Like

  10. Ik ben de definitie van een introvert. Ik herken mezelf heel erg in jouw opsomming 🙂
    Een jaarlang moeten leven als extravert zou mij compleet doen crashen. Waarom mensen zichzelf zoiets zouden willen aandoen 🙂 🙂 Wel geloof ik dat je in de loop van je leven je kan aanpassen, en bv extraverter kan worden.

    Like

  11. Hier ook een hooggevoelige introvert. Heb sinds een paar maanden het boek ‘Stil’ en daar af en toe een stukje uit lezen kan me zo deugd doen (bv. over snel rood worden).
    Ik vind het erg knap van je dat je op je werk duidelijk benoemt waar je nood aan hebt!
    Wat ik een verschrikking vind, is de schoolpoort . Dan kan ik me echt een vreemde eend in de bijt voelen als ik andere ouders vlot met elkaar zie babbelen . Ik weet op zulke momenten nooit wat gezegd want ik háát smalltalk …

    Like

    • Oja, daar herken ik me volledig in! Gisterenavond was het infoavond in de klas, en ik voelde me daar ook enorm op mijn ongemak… Alle andere ouders waren heel vlot en spraakzaam, en ik wou zo snel mogelijk weer naar huis :-).

      Like

      • Oef, herkenning kan deugd doen :-). Daarom vond ik de titel van het boek dat je las, wel herkenbaar: ik kom express iets later aan de schoolpoort (er is een marge van 10 à 15 min voor de opvang begint) om de hoop wachtende ouders aan de poort te ontlopen.

        Like

  12. […] Ik heb het oplichtersyndroom – Perfect Imperfect Juli: Nederland, Parijs en 11 gelezen boeken – Oog op de Toekomst Dromen komen uit! – Zon en Maan Meeting Jonathan Stroud – Castlefest Als ik een vriendenboekje zou invullen – Céline zoals ze is Favorite Books Per Release Year – 2000 Up To 2018 – A dance with books Over introvert zijn – Fiekefatjerietjes […]

    Like

  13. Deze blogpost heb ik precies gemist, gelukkig deelde Zwartraafje hem nog eens 🙂
    Ik ben dus ook introvert, heel erg zelfs 😀 Maar de laatste jaren twijfel ik wel of ik HSP ben want die twee lijken heel erg op elkaar… maar ik voel geen andere mensen aan maar ik kan me wel heel goed inleven. En ik heb ook geen last van te veel prikkels. Ik word vooral moe van mensen, niet van prikkels .

    Like

  14. whoop whoop! ik mag bij de club! Toch kan ik soms heel extravert zijn, meestal op heel onverwachte momenten. Tegelijk kan ik volledig leeggezogen zijn na de teamvergadering op het werk. Ik moet die in goeie banen leiden en als iedereen weer eens door elkaar begint te babbelen vind ik het vreselijk om mijn focus daarin te bewaren. Tegelijk kom ik wel zelfverzekerd over volgens sommigen, niet als verlegen maar eerder als een rustige meedenker. Mijn introverte kant speelt uiteraard het meeste op in mijn ouderschap. Daar zou ik honderden blogposts kunnen over schrijven!
    Om maar te zeggen: je bent zeker niet alleen! Dat is aan alle reacties hier meer dan duidelijk!

    Like

    • Heel herkenbaar allemaal! Ik heb er ook een hekel aan als iedereen door elkaar begint te babbelen op een meeting. En woensdag was ik meegegaan met de kleuters gaan zwemmen. Leek me horror, maar het moment zelf vond ik het wel leuk. Achteraf moest ik wel ferm bekomen :-).
      Schrijf gerust over introvert ouderschap! Ik ben benieuwd of je tips hebt, want ik vind het niet altijd makkelijk. Onze dochter is wel een rustige en gevoelige, maar ik vind niet altijd veel ‘oplaadtijd’…

      Like

  15. […] Vorig jaar deelde ik een blogbericht over introvert zijn, vandaag schrijf ik over een ander persoonlijkheidskenmerk dat me nauw aan het hart ligt: hoogsensitiviteit. Nog altijd vind ik het moeilijk en vreemd om labeltjes te plakken, maar als dingen zó herkenbaar zijn dat alle puzzelstukjes in mekaar vallen, dan kan zo’n labeltje alleen maar een steun zijn en rust brengen. […]

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.