MIjn 5 favoriete boeken van 2016

24 boeken wou ik lezen in 2016. Dat is ongeveer twee boeken per maand.
Met de baby op komst wist ik dat lezen wellicht op een laag pitje zou komen te staan, dus ik legde de lat niet te hoog. Achteraf gebleken heb ik dat goed ingeschat, want sinds de geboorte van Juliette las ik, op enkele babygerelateerde lectuur na, geen enkel boek meer uit.

Hoe zit dat dan met de Verbeelding Book Challenge? Mijn overzicht kunnen jullie HIER bekijken, maar in tegenstelling tot vorig jaar haalde ik de challenge niet. Ik kon wel 16 puntjes afstrepen, dus nét niet gebuisd :-).

Toch slaagde ik erin om 27 boeken uit te lezen in 2016.
Benieuwd welke mijn 5 favoriete boeken waren?

Ik mis mezelf – Lisa Genova

ik mis mezelf

Alice is bijna vijftig, leidt een druk leven en haalt veel voldoening uit haar wetenschappelijke carrière. Totdat de gaten in haar geheugen niet langer afgedaan kunnen worden als symptomen van de overgang. Uiteindelijk moet ze de diagnose van vroege alzheimer onder ogen zien.
Ze moet het aan haar man vertellen, en aan haar kinderen, die wellicht hetzelfde te wachten staat. Ze verliest haar carrière, terwijl ze haar gevoel van eigenwaarde en identiteit juist altijd aan haar werk en haar gezin ontleende. Maar wie is de Alice die dan overblijft?
Haar zorgvuldig voorbereide plan om haar man en kinderen niet tot last te worden en op tijd afscheid te nemen, verdwijnt uit haar geheugen. En Alice blijft. Zonder haar herinneringen aan het verleden, zonder hoop voor de toekomst, leeft ze in een heden dat soms eventjes mooi maar meestal verwarrend en zelfs angstaanjagend is.

Dit boek ging recht naar mijn hart, omdat mijn mémé, die enkele maanden eerder overleed, ook aan dementie leed en ook Alice heette. Het boek heeft dus een behoorlijke impact op mij gehad. In het boek gaat het over een vroege vorm van dementie. Deze ziekte is zowel ingrijpend voor de ‘patiënt’ zelf, maar des te meer voor de omgeving. Een sterk, maar ook hartverscheurend boek. Vijf sterren waard, ongetwijfeld!

Een deken van sneeuw – Craig Thompson

een deken van sneeuw

Een deken van sneeuw is een autobiografisch, eerlijk en ontroerend liefdesverhaal, getekend in een eenvoudige maar effectieve stijl, die voor een groot publiek toegankelijk is. Craig Thompson werkte een aantal jaren aan deze imponerende beeldroman waarin hij in woord en beeld vertelt hoe hij opgroeide in de Amerikaanse plattelands-staat Wisconsin in een zeer christelijk gezin. In een wervelende stijl brengt Thompson zijn jeugd tot leven: de jongensspelletjes met zijn broertje, zijn strenge vader en de allesoverheersende kerk. Hij vertelt hoe hij zich langzaam losmaakte uit dit verstikkende milieu, wat in een stroomversnelling komt als hij tijdens een kerkkamp verliefd wordt op de mooie Raina. Ondanks de aanvankelijke tegenwerking van hun omgeving beleven ze een hevige romance die voor Craig een keerpunt in zijn leven zal betekenen. (tekst van Bol.com)

‘Een deken van sneeuw’ is de tweede graphic novel die ik lees. In de bib staat ‘dit soort boeken’ geklasseerd bij de strips, maar een graphic novel is zó veel meer dan een stripverhaal… Dit boek stond niet voor niets op mijn lijstje met boeken die ik zeker wil lezen in 2016. Een pareltje!
Je mag je zeker niet laten afschrikken door de dikte van dit boek. Als je wil kan je ‘m op een dag uitlezen. Ik las het boek in stukjes, omdat ik niet wou dat het snel uit was en omdat ik wou genieten van de o zo mooie tekeningen.
In 2016 ben ik strenger geworden met sterren op Goodreads, en ik geef enkel nog maar 5 sterren aan boeken die ik écht écht écht goed vond. Dit boek verdient zeker 5 sterren. En als ik kon, ik had er 6 gegeven…

De jongen die zijn vader zocht – John Boyne

De jongen die zijn vader zocht

Op de dag dat de Eerste Wereldoorlog begint, belooft de vader van Alfie Summerfield aan zijn zoon dat hij niet zal gaan meevechten – maar de volgende dag moet hij die belofte al breken. Hij gaat op een zeer speciale, geheime missie, en de hele oorlog lang heeft Alfie geen idee waar zijn vader zou kunnen zijn. Is hij inmiddels al gesneuveld?
Na de oorlog werkt de nu negenjarige Alfie als schoenpoetser op King’s Cross Station. Dan leest hij onverwachts zijn familienaam – op een vel papier dat toebehoort aan een legerarts. Zijn vader leeft nog, en ligt met een oorlogstrauma in een ziekenhuis ver weg. Alfie besluit dat het tijd wordt voor zijn eigen geheime missie: hij zal zijn vader in het ziekenhuis opzoeken en hem terugbrengen naar hun huis om Damley Road.

Op Instagram schreef ik: ‘Die John Boyne, die kan mensen raken met zijn verhalen…’. Vorig jaar las ik al ‘De jongen in de gestreepte pyjama’, en ook dit boek heeft me aangegrepen. Het is geen dik boek, maar zit toch boordevol emotie.

All the light we cannot see – Anthony Doerr

All the light we cannot see

“Open your eyes and see what you can with them before they close forever.”
For Marie-Laure, blind since the age of six, the world is full of mazes. The miniature of a Paris neighbourhood, made by her father to teach her the way home. The microscopic layers within the invaluable diamond that her father guards in the Museum of National History. The walled city by the sea, where father en daughter take refuge when the Nazis invade Paris. And a future which draws her even closer to Werner, a German orphan, destined to labour in the mines until a broken radio fills his life with possibility and brings him to the notice of the Hitler Youth.

Dit boek leende ik van Haaike. Het boek stond al heel lang op mijn leeslijst, en ik wou het heel graag lezen in 2016. Normaal hou ik niet zo van historische boeken, maar omdat ik ‘De Boekendief’ zo graag gelezen heb werd dit boek me door meerdere mensen aangeraden.
Ik begon al in maart in dit boek te lezen, maar ik heb het pas eind april uitgelezen. Dit komt enerzijds omdat het een vrij dik boek is (530 blz.), maar ook omdat ik het even heb laten liggen. Zeker niet omdat het niet mooi was, maar omdat het een aanpassing was voor mij om in het Engels te lezen en het door het gedetailleerde taalgebruik vrij moeizaam ging in het begin. Maar na een weekje ziek zijn en verplichte rust was het boek in no time uitgelezen.
Een dikke vijf sterren geef ik aan dit boek. Zo mooi geschreven, zo gedetailleerd, zo veel gevoel. Het voelt bijna alsof je zelf blind bent, zo goed kan je je alles inbeelden door het lezen van de hoofdstukken. De hoofdstukken zijn trouwens wel vrij kort, wat het lezen wel iets vlotter maakt vind ik. (Ik lees het liefste tot ik een hoofdstuk uitgelezen heb, zo midden in een hoofdstuk stoppen zal ik niet snel doen.)

Gij nu – Griet Op de Beeck

gij nu

Vijftien heel verschillende mensen. Allemaal op een bepalend moment in hun leven, zo’n moment waarop de dingen ontploffen of imploderen, stilvallen of deblokkeren, kapotgaan of ten goede keren.
Gij nu gaat over wurgende eenzaamheid. Over vluchten en ontsnappen, wat geenszins hetzelfde is. Over verledens die je blijven achtervolgen, tot je beter leert te weten. Over de liefde die kan helpen, als je dat durft toe te laten. Over het verlangen om gezien te worden, de verschroeiende dwang om het goed te doen, de angst voor het geluk, vaak groter dan die voor het verdriet, de opmerkelijke veerkracht van wie weigert op te geven. En over de heftige wereld die het soms zelfs de dappersten onmogelijk maakt.

Dit boek is eigenlijk een bundel kortverhalen, maar o zo mooi geschreven. Ik had het boek uit op vier dagen, maar had zo graag gewild dat het veel dikker was geweest. Om over al die mensen nog veel meer te lezen. En die zinnen, echt, zo mooi! Veel stukjes heb ik meerdere keren opnieuw gelezen. Griet Op de Beeck kan schrijven, dat is zeker. Ik kijk al uit naar meer werk van haar hand…

En in 2017?

Opnieuw wil ik de lat niet te hoog leggen, dus ik ga voor (minstens) 9 boeken.
Ik heb nog steeds een heel erg lange leeslijst, dus aan inspiratie geen gebrek!

In 2017 is er (hoera!) een nieuwe Verbeelding Book Challenge. Ik weet op voorhand al dat ik deze challenge niet zal voltooien, maar ik ga me er wel door laten inspireren om nog meer boeken buiten mijn comfort zone te lezen. Dit jaar ga ik niet meer voor elk puntje een ander boek lezen.
Benieuwd naar mijn vorderingen? Naast de updates die eraan komen kan je mijn lijstje HIER volgen!

Vriendjes worden op Goodreads? Dat kan HIER!

Wat waren jullie favoriete boeken van 2016?
En vertel eens, lieve lezer: als ik in 2017 één boek zou moeten lezen, welk zou dat dan moeten zijn?

41 gedachtes over “MIjn 5 favoriete boeken van 2016

  1. Ik miste drie puntjes voor de Verbeelding Book Challenge 2016. Schande! Maar we krijgen weer een nieuwe kans in het nieuwe jaar. In ieder geval al veel leesplezier gewenst!

    Like

    • 27 puntjes is keigoed! Het liefste zou ik dit jaar ook alle puntjes kunnen afstrepen, maar omdat ik minder wil ‘moeten’, zie ik wel waar ik kom. Lezen moet (net als bloggen trouwens) vooral leuk blijven.
      Voor jou ook heel veel leesplezier gewenst!

      Like

  2. Ik wou twee jaargangen book-challenge combineren, maar dat was toch een beetje hoog gegerepen :). Ik doe net als jij, en laat me door de lijst inspireren. Er staan voor dit jaar weer een aantal leuke uitdagingen tussen, en ik probeer de niet-afgestreepte van vorige edities er bij te nemen.
    Een heel mooi boek: De zeer vermoeide man en de vrouw die hartstochtelijk van bonsaï hield – Peter Verhelst en Kaatje Vermeire.
    Bij “Gij nu” had ik net datzelfde gevoel: waarom is dat nu al uit…
    Veel leesplezier, en een fantastisch 2017 gewenst!

    Like

  3. Oh, Ik mis mezelf / Still Alice heeft bij mij nét niet mijn boekentop gehaald! 🙂 Blankets en All the light we cannot see stonden dan weer vorig jaar in mijn boekentop en het boek van Boyne en Gij nu heb ik ook heel graag gelezen. Ik begrijp dus hélemaal waarom dit je 5 favoriete boeken van 2016 zijn 🙂
    A Little Life kan je al gebruiken voor puntje 1 van de nieuwe challenge als je het dit jaar uitleest. Nog een geluk dat je dat vorig jaar niet gedaan hebt! 😉
    Volgens Goodreads heb je De Vliegeraar nog niet gelezen, dus hoppa, die wil ik je aanbevelen. Of die andere topper van Hosseini: Duizend schitterende zonnen.

    Like

    • Daarom kom ik graag bij jou langs voor inspiratie; we lezen meestal wel graag dezelfde dingen!
      A Litte Life zal ik zeker laten meetellen voor puntje 1, maar het kan volgens mij ook voor puntje 5 (ik moet nog eens uitzoeken waar je dat kan vinden, het aantal verkochte exemplaren) en puntje 28… Inderdaad, ‘gelukkig’ dat ik ‘m niet uitkreeg in 2016!
      Van Hosseini heb ik nog geen enkel boek gelezen, misschien doe ik dat in 2017 wel…

      Like

  4. Ik ben geen referentie qua goeie doelstellingen helaas. Ik heb nog een volledig rek met ongelezen boeken omdat ik het afgelopen jaar zoveel magazines heb gekocht. Volgen jaar draai ik het om en kies ik resoluut voor de boeken. Terug naar mijn oude liefde! Ondanks dat toch nog 32 boeken gehaald dit jaar. Veel leesplezier in 2017!

    Like

  5. Een deken van sneeuw, prachtig! Dat is een boek dat mijn vriend cadeau deed aan mij en ik aan hem (vóór we een koppel werden) en dat nu dus in tweevoud in onze boekenkast staat te pronken! Als je nog zo’n graphic pareltje wil lezen, probeer ‘Habibi’ dan eens!

    Like

  6. Je las nog meer boeken dan dat ik las. Van de top 5 favoriete boeken zijn er 3 die ik ook erg graag wil lezen.
    Ken je Woesten van Kris van Steenberge al? Ik raad iedereen aan om dit boek te lezen.

    Like

  7. Dankzij de Verbeelding Book Club las ik zowel Blankets als All the light we cannot see en ik vond ze ook super! Dus ook al was de challenge bij mij verre van geslaagd, ik vind het toch een succes! En de tips van anderen en recensies via goodreads en blogs zijn heel inspirerend.
    Eén boek aanraden voor 2017 vind ik onmogelijk, maar als voorleesboek is “Wie is er bang van de Gruffalo” een aanrader, ook al is je dochtertje nu misschien nog een beetje klein 🙂
    Veel leesplezier!

    Like

    • Je moet de Challenge niet voltooien om er plezier in te hebben hé? Ik doe vooral mee om mezelf te dwingen ‘nieuwe’ dingen te lezen…
      Bij anderen gaan lezen voor tips, dat vind ik ook leuk!
      Dat Gruffalo-boek zet ik op m’n lijstje, ik heb zelfs al een kinderboekenleeslijst! 🙂
      Voor jou ook veel leesplezier!

      Like

  8. Mooi lijstje. Blankets las ik lang geleden. Zooooo mooi. Je eerste boek kende ik nog niet. Ik zet het op mijn lijstje. Mijn tip voor dit jaar ken je al: a little life 🙂
    En de Gruffalo is inderdaad FAN-TAS-TISCH. Net als alle boeken van Chris Haughton (voor je kinderboekenleeslijst) 🙂

    Like

  9. Ook al las je het merendeel van die 27 boeken misschien al in het eerste deel van het jaar, ik vind dat desondanks een heel straf aantal, wetende wat voor jaar je achter de rug hebt!
    Ik las twee van de vijf boeken uit je lijstje en de andere drie stonden al op mijn leeslijstje, maar gaan door dit bericht naar de top ervan 🙂

    Like

  10. Ik had slechts drie 5*-boeken, dus ofwel ben ik nog véél strenger dan jij, ofwel heb ik gewoon niet zo heel veel goede boeken gelezen in 2016. En gij nu was één van mijn favorieten. Het eerste las ik al eerder en staat ook hoog in mijn all time favorite lijst (of zoiets). De andere drie staan al héél lang op mijn leeslijst – die is ook laaaang genoeg om nog vele jaren met leesplezier te vullen :p
    Ik kan niet zo direct een boek bedenken om je aan te raden voor 2017. Ik weet zelf ook niet waar te beginnen 😀

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.