Fieke en de rust

Trouwe lezers zullen wellicht gemerkt hebben dat het hier (en op facebook en instagram) de laatste dagen wat stiller is.

Soms lopen dingen niet zoals je zou willen. Ik moet – op doktersbevel – verplichte rust nemen voor mezelf en de baby.
31 weken groeit ons kleintje nu in mijn buik, maar dat is natuurlijk nog veel te vroeg om nu al geboren te worden. We hopen het met de nodige rust nog heel wat weken te kunnen rekken. Fingers crossed!

6tag_210416-182304

De afgelopen dagen zijn een goeie oefening geweest in loslaten. Ik moet toegeven dat mentale rust me heel wat moeilijker valt dan fysieke rust.
Van de ene op de andere dag ben ik moeten stoppen met werken, en aanvaarden dat ik ook thuis niks meer mag doen behalve rusten is ook even wennen.
Maar het is nu even niet van willen of kunnen; het is van moeten. Prioriteiten worden even herschikt.

De komende weken / maanden zullen hier dus geen updates van #kookboekweek of nieuwe recepten meer verschijnen (want ja, rusten betekent ook: niet koken). En de moestuin, dat zal ook heel wat anders (lees: minder) zijn dan vorig jaar. Gelukkig zijn er wel mijn lieve mama en papa, die ervoor gezorgd hebben dat er toch courgette- en pompoenplantjes in de grond werden gestopt.

Maar niet getreurd: het zal hier niet volledig stil vallen! Er staan nog enkele recepten klaar, en ik heb ook nog een leuke resto-review en wat DIY’s om met jullie te delen! Hoera voor vooruit werken en altijd iets achter de hand hebben :-).
Leesupdates komen er ook nog aan, want daar zal ik nu tijd genoeg voor hebben. En lezen = rusten, toch?

55 gedachtes over “Fieke en de rust

  1. Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk dat is. Ik moest op 29 weken plots alles loslaten en volledige platte rust houden. Verschrikkelijk in het begin, maar je baby en jezelf zijn nu het belangrijkst! Fijn dat je al kan rekenen op je ouders en je zal zien, soms krijg je nog extra hulp uit onverwachte hoek! Ik heb toen wel tijd gemaakt om Zwerm van Peter Verhelst te lezen, een klepper die altijd te zwaar was om mee te nemen op de trein 🙂 Dus lezen is absoluut rusten!! Verzorg jezelf en je baby, ik duim mee voor je!

    Like

    • Gelukkig is het geen absolute bedrust, maar wel zo veel mogelijk relatieve rust (dus zitten en liggen). Niet alleen mijn ouders, maar ook mijn schoonouders zijn geweldig en doen wat ze kunnen. En er zijn ook heel wat vrienden die hulp aangeboden hebben. Nu nog leren mijn trots en koppigheid opzij zetten en die hulp ook aanvaarden :-). Bedankt voor je lieve woorden!

      Like

  2. Been there and done that, ook ongeveer zoveel weken. Een tip van de dokter toen : niet op je rug liggen maar steeds wisselen van zij. Mijn buik was toen nochtans een perfecte boekensteun …
    Succes !

    Like

    • Gelukkig hoor ik overal positieve verhalen; blijkbaar is het echt perfect mogelijk om met rust de zwangerschap ‘uit te dragen’. Hier hebben ze me vooral aangeraden om op mijn linkerzij te liggen (iets met doorbloeding en placenta). In de praktijk komt het vooral neer op regelmatig wisselen van houding eigenlijk. Mijn buik is, zoals de gyne vorige week zei, heel compact, dus een boek op laten steunen lukt nog niet. Ach ja :-). Bedankt voor je steun!

      Like

  3. Ik hoop dat je wel mentale rust vind! Niets zo belangrijk als een baby die zo lang mogelijk in de buik gezeten heeft. Dochter 1 kwam na 31 weken, dus bij dochter 2 lag ik op week 19 al plat. En uiteindelijk kwam ze pas op 39 weken. Geniet van de rust, geniet van de zorg van anderen, je verdient het (en je baby ook)

    Like

    • Eigenlijk ben ik er mentaal ook nog niet klaar voor om nu al mama te worden… Volgens de dokter is 32 weken een mijlpaal, omdat het dan qua ademhaling veel beter zou zijn voor de baby. We doen er alles aan om het zo lang mogelijk te rekken, elke dag is er eentje extra!

      Like

  4. Sterkte en goede moed gewenst voor de komende weken en daarna dubbel dwars genieten van jullie kleine wondertje ❤

    Like

  5. Heb ik ook meegemaakt bij mijn eerste zwangerschap. Niet leuk, zeker niet in zo’n mooie lenteperiode … maar de beloning op het eind van de rit zal het waard zijn 😉

    Like

  6. Dat rusten lijkt me leuk voor eventjes, maar lijkt me wel moeilijk vol te houden. Goed voor jezelf en het kindje zorgen komt nu op de eerste plaats. En je kan veel lezen nu 🙂

    Like

    • Even ‘niks doen’ lijkt leuk, maar ik zou nu al weer willen gaan werken… Maar dat kan nu even niet, dus ik moet me er (letterlijk) bij neerleggen :-).
      Gelukkig heb ik nog enkele boeken van de bib, en heb ik ook een ferm boekenpakket dat ik van Saar mag lenen!

      Geliked door 1 persoon

  7. Veel succes met de rust! Niet makkelijk, weet ik uit eigen ervaring, maar boeken & dvd’s helpen wel 🙂 En hou voor ogen: het is voor een goed doel 😉 Ik duim alvast dat jullie kleintje nog een paar weekjes veilig in je buik blijft zitten.

    Like

  8. Lijkt me heel moeilijk om plots niks meer te mogen doen! Ik ben zelf 32 weken zwanger (uitgerekend 21 juli) en het zou zo vreemd zijn mocht die pruts er plots aankomen terwijl 21 juli zo ver weg lijkt nog.
    Probeer het beste te maken van de rust en weet dat het voor een goed doel is! Daarna is het waarschijnlijk gedaan met de rust :).

    Like

    • Dan schelen we één dagje, in theorie wordt ons kindje op 20 juli geboren maar de dokters hebben ons verzekerd dat het kindje zeker vroeger gaat komen. Ik hou me rustig en wacht af, elke dag is er ééntje extra!
      Geniet nog van je zwangerschap, ik hoop dat er bij jou geen verplichte rust bij komt kijken…

      Like

  9. Lezen valt inderdaad onder de categorie rust & ontspanning! Heel veel succes met het rusten, iedere week is er eentje extra voor het boeleke, ik duim dat hij/zij braaf blijft zitten tot in juli!

    Like

  10. Oh Sofie, jammer dit te lezen! Maar ik klikte net ook even op de link naar je instagram en zag daar gelukkig een foto dat je kleintje nog steeds zit waar hij/zij hoort te zitten, oef!
    Hoewel verplichte rust mij vreselijk lastig lijkt, hoop ik dat het toch nog zo lang mogelijk duurt! Of op zijn minst nog één week zodat jullie de prematuurfase voorbij zijn…

    Als ik met iets kan helpen – wat boeken opsturen, eens wat eten maken, wat dan ook – geef maar een gil he! (ben vanaf volgende week in België, dus het eten zal geen 700km moeten afleggen, no worries 😉

    Like

    • We hebben gelukkig al kostbare dagen en weken gewonnen met de verplichte rust, en zijn blij dat het dus z’n vruchten afwerpt!
      Het is niet zo leuk, vooral omdat ik me niet ziek voel en dus wel vanalles kán doen.
      Gelukkig krijgen we veel hulp van onze ouders, en van vrienden die ons af en toe wat eten komen brengen (verhongeren doen we niet hoor, mijn man doet zijn best om te koken, ook al doet hij dat hélemaal niet graag).

      Geliked door 1 persoon

  11. […] Fast forward naar mei 2016: op een zaterdagmiddag viel Bart tijdens het fietsen en brak hij zijn elleboog. De dinsdag daarop had ik ’s avonds na het werk mijn maandelijkse controle in het ziekenhuis, en ik vroeg mijn BFF om met me mee te gaan. Want je weet maar nooit hé, als er belangrijk of slecht nieuws is en je bent daar alleen? Maar ik was niet ongerust, sloot mijn pc af op het werk en vertrok met de tram richting ziekenhuis. We moesten, zoals gewoonlijk, even wachten en dan was het tijd voor de echo. Het zou een leuke echo worden, waarop we eindelijk het gezichtje van onze dochter zouden zien. De gynaecoloog bleef even stil, keek naar Eva en mij en zei toen dat ik diezelfde avond nog opgenomen moest worden. De baby was ingedaald en ik had 4 cm ontsluiting. Ik was toen 29w5d zwanger. Het drong niet tot me door, want ik was nog met een belangrijk project op het werk bezig. Ik mocht nog even naar huis om kleren en zo te halen, en moest diezelfde avond nog terug komen. Ik belde mijn baas, en een collega die in de buurt woonde bracht me terug naar spoed. Wat er die avond allemaal gebeurde ging in een was voorbij, ik herinner me nog nog vooral veel tranen, en veel medicatie (weeënremmers en longrijping). Er kwam ook iemand langs om uitleg te geven over neonatologie, maar niks drong tot me door. Na drie dagen mocht ik naar huis, maar ik moest het rustig aan doen en plat liggen. […]

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.