Verbeelding Book Challenge 2016 | gelezen in januari

Ook in 2016 neem ik opnieuw vol enthousiasme deel aan de Verbeelding Book Challenge en zal ik hier maandelijks een overzichtje maken van de boeken die ik heb gelezen.

De bedoeling van de Verbeelding Book Challenge is dat je breder gaat lezen, en buiten je eigen comfort zone gaat lezen. Vroeger las ik bijna uitsluitend detectives en chicklits, maar sinds vorig jaar heb ik ontdekt dat vb. ook historische boeken me heel erg kunnen aanspreken.
Hopelijk ontdek ik in 2016 ook weer enkele pareltjes!

In januari las ik 6 boeken. Benieuwd welke dit waren? Lees dan snel verder!

Gelezen in januari voor de Verbeelding Book Challenge

8. Een boek waarin familie centraal staat – De helaasheid der dingen (Dimitri Verhulst) – ****

In De helaasheid der dingen keert de schrijver terug naar zijn geboortegrond in Reetveerdegem. We maken kennis met zijn vader, Pierre, die zijn paar uur oude zoontje in een postzak op zijn fiets langs alle kroegen van het dorp rijdt om hem aan zijn vrienden te tonen; zijn grootmoeder, wier nachtrust al te vaak verstoord wordt door de politie als die weer eens een van haar dronken zonen thuis komt afleveren: en niet te vergeten de werkloze nonkels Potrel, Witten en Zwaren, voor wie een wereldkampioenschap zuipen het hoogst haalbare is en die leven volgens het adagium ‘God schiep de dag en wij slepen ons erdoorheen’. De helaasheid der dingen is zowel een gevoelige ode aan als een hilarische afrekening met het dorp van een jeugd. Verhulst is een sterk stilist, die met veel gevoel voor timing en vertelkracht de aandacht van zijn lezers vasthoudt van de eerste tot de laatste bladzijde.

Dit boek was het eerste dat ik in 2016 las. Eind 2015 mocht ik de Kindle van mijn schoonmama lenen (omdat ik zelf de aankoop van een e-reader overweeg en dus wou ondervinden hoe het is om te lezen op een e-reader, in tegenstelling tot lezen op een tablet). Dit boek was dus ook het eerste boek dat ik las op een e-reader. Met een nog volledig blanco lijstje voor de Verbeelding Book Challenge was het even zoeken onder welk puntje ik dit boek zou zetten. Het zou een klassieker kunnen, zijn, ook een beetje een humoristisch boek en het is ook een boek van een auteur waarvan ik in 2015 al een boek las. Toch koos ik voor dit boek puntje 8: een boek waarin familie centraal staat. In het boek staat de vader-zoon-relatie centraal, alsook de broederliefde. De Verhulsten wonen allemaal samen met hun moeder, en ze laten zich ook niet kennen, laat staan beledigen, door ‘beter gestelde’ mensen.
Het verhaal kende ik al, want ik zag eerder al de verfilming van het boek. Over het algemeen vind ik het omgekeerd leuker: eerst het boek en dan de film :-).

9. Een boek waarin geestelijke gezondheid centraal staat – Ik mis mezelf (Lisa Genova) – *****

Alice is bijna vijftig, leidt een druk leven en haalt veel voldoening uit haar wetenschappelijke carrière. Totdat de gaten in haar geheugen niet langer afgedaan kunnen worden als symptomen van de overgang. Uiteindelijk moet ze de diagnose van vroege alzheimer onder ogen zien.
Ze moet het aan haar man vertellen, en aan haar kinderen, die wellicht hetzelfde te wachten staat. Ze verliest haar carrière, terwijl ze haar gevoel van eigenwaarde en identiteit juist altijd aan haar werk en haar gezin ontleende. Maar wie is de Alice die dan overblijft?
Haar zorgvuldig voorbereide plan om haar man en kinderen niet tot last te worden en op tijd afscheid te nemen, verdwijnt uit haar geheugen. En Alice blijft. Zonder haar herinneringen aan het verleden, zonder hoop voor de toekomst, leeft ze in een heden dat soms eventjes mooi maar meestal verwarrend en zelfs angstaanjagend is.

Dit boek stond al een tijdje op mijn leeslijst, en het lag ook al enkele weken op mijn nachtkastje. Eind december overleed mijn oma, die jarenlang aan dementie leed en die ook Alice heette. Het boek heeft dus een behoorlijke impact op mij gehad; ik las het pas na haar dood. Ook al gaat het in het boek over een vroege vorm van dementie, het verhaal heeft me heel erg geraakt. Deze ziekte is zowel ingrijpend voor de ‘patiënt’ zelf, maar des te meer voor de omgeving. Een sterk, maar ook hartverscheurend boek. Vijf sterren waard, ongetwijfeld!

10. Een boek waarin de dood centraal staat – Jij zegt het (Connie Palmen) – ***

Voor de meeste mensen bestaan wij alleen in een boek, mijn bruid en ik. De afgelopen vijfendertig jaar heb ik met een machteloos afgrijzen moeten aanzien hoe onze echte levens bedolven raakten onder een modderstroom van apocriefe verhalen, valse getuigenissen, roddels, verzinsels, mythen, hoe onze ware, complexe persoonlijkheden werden vervangen door clichématige personages, ingedikt tot een simpel, hanteerbaar logo, op maat gesneden voor een sensatiebelust lezerspubliek.
En dan was zij de broze heilige, en ik de brute verrader.
Ik heb gezwegen.
Tot nu.

Dit boek gaat natuurlijk niet alleen maar over de dood (zelfmoord), maar ook om een heel intense liefde, en over poëzie en literatuur. Het boek is geen waargebeurd verhaal, maar is wel gebaseerd op personen die echt hebben bestaan: Sylvia Plath en Ted Hughes. Toch vormt de zelfmoord van Sylvia een rode draad doorheen het verhaal, en daarom heb ik het boek onder dit puntje gezet.
Ik heb vrij lang gedaan over dit boek, vooral door de moeilijkere zinnen. Een boek waar je wel je hoofd bij moet houden dus, en omdat ik lezen vooral zie als ontspanning heb ik dit boek daarom misschien iets minder graag gelezen.

29. Een boek van een auteur waarvan je in 2015 al iets las – Een schitterend gebrek (Arthur Japin) ***

Op een groots feest nabij Venetië wordt de veertienjarige Lucia verliefd op de zeventienjarige Giacomo Casanova. Voor haar, maar ook voor de jongeman die de geschiedenis in zou gaan als ’s werelds grootste minnaar, is dit de eerste grote liefde. 
Zij beloven elkaar eeuwige trouw, maar kort daarna verdwijnt Lucia, een verraad dat Casanova’s kijk op vrouwen voor altijd heeft bepaald. Jaren later, wanneer hij Lucia terugziet in Amsterdam, vermeldt hij in zijn memoires terloops dat hij haar onrecht heeft aangedaan. Maar wat is er gebeurd? Waarom deed Lucia afstand van haar geluk?

In 2015 las ik al twee boeken van Japin, en dit jaar wou ik dit boek zeker lezen (het staat op mijn lijstje van de tien boeken die ik zeker wil lezen in 2016). Het werd me door verschillende mensen aangeraden, dus ik had hoge verwachtingen. Eigenlijk ben ik een beetje teleurgesteld, ik had er meer van verwacht. Het is een mooi verhaal, maar het kon me niet helemaal meesleuren.

Ook gelezen in januari

De boeken die ik las waren vooral boeken die ik graag wou lezen. Met de boeken die ik las streepte ik enkele puntjes af, maar ik las ook boeken die precies onder geen enkel puntje thuis horen.

Hotel zonder sterren (Lara Taveirne) – ****

Een manier om voor altijd van elkaar te houden hadden ze al gevonden. Dat was door nooit bij elkaar te komen. Maar tien jaar en elk een huwelijk later krijgt Andreas heel vroeg in de ochtend telefoon. Zij is het. Ze ademt diep in. Dan zegt ze: ‘Ik geloof dat ik een heel mooi cadeau heb.’
Twee dagen wil ze hem geven. Die zullen ze doorbrengen in het Bussaco Palace Hotel, het allermooiste hotel van Europa. Want na tien jaar hebben ze recht op superlatieven. Twee dagen om de tijd in te halen en uit te komen op de plek waar het verkeerd is gegaan.

De bedoeling was om op zoek te gaan naar ‘De kinderen van Calais’ (voor puntje 7). Helaas was dit boek uitgeleend, maar het tweede boek van deze auteur was wel (4 x) aanwezig. Ik had al veel over Lara Taveirne gelezen en gehoord, dus was heel benieuwd naar haar werk.
In dit boek waren er meerdere stukjes die ik opnieuw heb gelezen, omdat ze zo mooi geschreven waren. Ik hou van het taalgebruik van deze schrijfster, en ik ben nu nog benieuwder naar ‘De kinderen van Calais’!

Wat alleen wij horen (Saskia De Coster) – ***1/2

Melanie is een alleenstaande moeder die vastbesloten is niet meer over zich heen te laten lopen. Claus wil zijn moeder helpen en roept de hulp in van zijn vrienden uit het dierenrijk. George verliest langzaam zijn grip op de dingen en zoekt houvast bij zijn vrouw en zijn cassettebandjes. Anton is een dertigjarige bewaker die worstelt met zijn vrijgezellenbestaan. Erin raakt betoverd door haar nieuwe buurvrouw.
Als op een dag de bewoners van het Atlasgebouw te horen krijgen dat ze binnen zes maanden hun appartementen moeten verlaten omdat het gebouw gesloopt zal worden, wordt er een hele keten van menselijke gedragingen in gang gezet.

Graag gelezen, dit boek, maar toch ‘slechts’ 3,5 sterren. Het boek leest vlot, en de karakters worden sterk beschreven, maar de verhaallijn kan mij niet helemaal overtuigen. Je kijkt als het ware binnen in de huiskamers van vele gezinnen, en wie is er nu niet nieuwsgierig om te weten wat er bij anderen gebeurt? Het gaat om de alledaagse gebeurtenissen in een groot gebouwencomplex, met alle bijhorende roddels, ergernissen, … De bewoners leven toe naar het slopen van het gebouw, en zijn vooral bezig met waar ze dan wel naartoe zullen trekken. Als lezer ben je ook wel benieuwd of iedereen zijn plekje zal vinden.

Doen jullie mee aan de Verbeelding Book Challenge?
Hebben jullie nog leestips of must-reads? Ik lees het graag in de comments!

***

Lees ook:

• Mijn overzicht van de Verbeelding Book Challenge

Vriendjes worden op Goodreads? Hier kan je mijn profiel vinden!